Henüz uzaktan gördüğümde hissettim. Orası senindi. Senin evindi. Canımın en içi Sait.. Sait Faik Abasıyanık.. Görkemli değil ama zarafet timsali. Büyük değil ama ruhu görkemli. Çiçek gibi bir evdi. Daha adımımı atar atmaz girişte karşıladın beni, otıruyordun. Her zamanki gibi fazlaca düşünceli ve yüzünün çizgilerine oturmuş bir hüzünle bir yere
Adı Ülkesinin Tarihinden Çıkarılmak İstenen Adam: Ebulfez Elçibey
Adını duyamazsınız, birkaç kişi dışında anlatanı, bahsedeni bulunmaz. Hayatını vakfettiği, kanıyla, canıyla kurduğu ve ihtiraslarından sıyrılıp kimsenin yapmadığını yapıp makam, mevki ve kudreti bırakıp sıradan bir insan olarak köyüne döndüğü bilinmez. Hasretinden, sevdasından ve yılmaz mücadelesinden konuşulmaz. Adına destanlar, türküler
Taş Parçaları
III
madem arkandan ağlamamı bile çok gördün bana
al bu taşlar senin olsun...o halde ve bundan böyle
bütün davullar vursun, telleri kopsun sazların
boşluğa bağırsınlar, birlikte;
kan kusacağız.
kan kusacağız.
madem dünya bunca zalim
Sonra bugün aklımda durduk yere tuhaf bir hayal belirdi. Arabada uyuyakalmış eve babasının omzunda giden çocuk figürü.
İşe gelirken yolda böyle bir manzara, izlediğim filmde böyle bir manzara.
Pessoa'nın dediği gibi Kader in oldum olası en büyük eğlencesi kendine ait şeylere karşı bende sevgi ya da istek uyandırmak olmuştur, sırf ertesi gün o şeye sahip olmadığımı, asla da olamayacağımı göreyim diye.
Başı sınuklar için bir kılavuz &Kemal sayar
Odaya önce gözyaşları giriyor. Gözyaşları sağı solu kolaçan ediyor, masanın üzerinde duran kalem ve kağıtları inceliyor, sonra yanaklarından süzülerek iskemlenin üzerine şıp diye damlıyor. Önce göz yaşıyla konuşuyorum. Neden geldin sen buraya? İlk gelen ben değilim herhalde diyor. Yok senden önce de çokları geldi ama sahibinin önü sıra yürüyen pek