"Sessizlik, yorgunluktur,
Yorgunluk değilse kederdir,
Keder değilse hasrettir,
Hasret değilse sızıdır,
Sızı değilse derin bir düşünce, bir anıdır,
Veya bütün bunlardır.
Veya bunlardan bazılarıdır."
Eyvah, ne zaman ki hatırlarım,
Bir daha asla göremeyeceğim,
Yasını tuttuğum bu kadını;
Zihnim bir keder deryasını,
Döker gönlümün orta yerine,
Derim, " Ey ruh, git bekleme,
Kederdir kaderin bu âlemde,
Mahveder seni her bir anında,
Sokar korkunç fikirleri aklına."
Sonra dilim Ölüm'e seslenir
Ki bana sıcak bir melcedir,
"Gel bana" derim,aşk ile,
Hasretim var tüm ölenlere.
Acı diner.
Unutursan acı diner.
Acıyı unutursun acı diner de, hayattan acıyı çıkar geriye ne kalır ki?
Allahım unutturmuş bana acımı, şükür, ama… İnsanı insan yapan çektiği acılarıymışsa…
Hafıza dediğin kederdir kâtip yaz bunu.
Dünya boşlukta nasıl duruyor sanıyorsun?
O, boşluk değil keder.
Kederi çıkar, dünya düşer.
Unutma.
Unutma.
Unutma.
*
“Allahım yanmaya, paralanmaya, ufalanmaya razıyım; bana kendimi unutturma!”
Kimileriniz “Sevinç kederden büyüktür” derken, kimileriniz de “Hayır büyük olan kederdir” diyor. Oysa ben size diyorum ki, ikisi birbirinden ayrılmaz.
Sevinç ve keder birlikte gelir; biri sofranızda sizinle otururken, unutmayın, diğeri yatağınızda uyumaktadır
❝Kimileriniz 'Sevinç kederden büyüktür' derken, kimilerinin de 'Hayır büyük olan kederdir' diyor. Oysa ben size diyorum ki, ikisi birbirinden ayrılmaz.❞
Sayfa 16 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları /15. Basım Şubat 2020