Kedinin etimolojisi
Evcil kedinin adı, "cattus" olarak Batı kaynaklarında ilk kez 4. yüzyılda Palladius'un bir kitabında geçmektedir. Bu adın kaynağı da tartışmalıdır. Kimilerine göre Keltik kavimlerinin dillerinden gelmiş, kimilerine göre de Arapça "kıtt" sözcüğünden diğer dillere geçmiştir. Pek çok dilde kedi, benzer bir fonetiğe sahip olan sözcüklerle adlandırılmıştır. Eski Almancada "kazza". İtalyanca günlük dilde "cato" ve "feles", Latincede "cattus", Rumcada "yata", Ermenicede "katu", İngilizcede "cat", Fransızcada "chat" olarak geçmektedir. Buna karşılık yine Arapça olan "hirr" sözcüğü İstanbul'da (Osmanlıcada) "kedi" karşılığında daha yaygın bir kullanım bulmuştur.
Resim