Ne çok ağlattı beni.. Neye ağlamalı sahi? Şemseddin Sivasi gibi nice alimlerin olduğu zamanda yaşamamanın nasipsizliğine mi, Allah'tan ne denli uzak yaşadığımızı bir tokat gibi yüzümüze çarpsa da yine de bir şey yapmayacak olmamıza mı, bu dünya sürgününe verdiğimiz gönüle mi, şu çağımızda gaflet uykusundan belki hiç uyanmayacağımıza mı yoksa bizleri uyandıracak Şemseddinler olmadığına mı? Neye ağlamalı?
Sahi sizin, uğruna her şeyden vazgeçebileceğiniz bir davanız var mı? Nedir sizin içinizdeki şey? Nedir uğruna ömür tükettiğiniz? Çokça iç muhasebemizi yapacağımız, takkemizi önümüze alıp bir düşüneceğimiz, almak istersek nice ibretlerle dolu bir kitaptı. Bilen bilir ki güzel bir kitabı incelemek sıradan bir kitabı incelemekten daha zordur. Çok şey söylemek istersin de kifayetsiz kalır hep kelimeler.. Bir kaç cümle ile geçiştirebilinecek bir şey değildir. Onun sırrına ancak okuyanlar ve nasibinde olanlar mazhar olur.. Nasiplenin..