Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.14
üstadın üst sesi..
Halid Ziya'yı yakından tanımak isteyenlerin en öncelikle okuması gereken kitaplardan biri. Romanlarından ziyade hikayelerinde Ziyacığımın his ve hayaller dünyasında duygu değişimin de ki hassasiyet; kadınlar, çocuklar, yaşlılar hakkında ki bir nevi görüşlerine ve bakışlarına kendi nazarıyla bakmamıza vesile olacak fevkalade bir eser olmuş.
120 syf.
·
Puan vermedi
Aşkı ve şiiri hayatının merkezine koyan, duygularıyla yaşayıp onları sözcükleriyle ölümsüzlüğe kavuşturan adamdır Cemal Süreya.Her şiirinde bir yaşanmışlık, kelimelerin duygularla olan dansı vardır.Bazı şiirleri bizlere anlaşılmaz gelir,bazılarındaki tek bir cümle ise bize bizi anlatan , kendimizi bulduğumuz dizelerdir.Bazen onunla yalnızlığın başkentine giderseniz,bazen aşkı hissedersiniz en derinlerinizde.Bazense ölümün hüznünü hatırlar,hayatın gerçekleriyle karşı karşıya bulursunuz kendinizi ve onca yaşanmışlığın izini hissedip şöyle dersiniz:
Üstü kalsın...
Yazarın " kendini arayan gençlere..." diyerek ithafta
bulunduğu, insanın dünyaya bakışını sorgulatan, derin mesajlar veren muhteşemm bir kitap. Aynı zamanda kitap içinde kitap okuyor kelimelerin büyülü dansı ile hareket ediyorsunuz.
Bu gezegendeki yerimiz, kim olduğumuz
nereden geldiğimiz gibi konulara meraklı , "filozof"
Sen neymişin be abi !
Masal desen ,masal. Roman mı ? Evet. Peki kişisel gelişim ? Aa kesinlikle. Azıcık da şiir mi ? Yaa sanırım.
Peri gibi, kuş gibi yer çekimsiz ortamda salınan bir tüy sanki bu kitap. Bu kitabın edebi türü nedir onu cevaplayacak edebiyat bilgim yok ancak hiç bir metin,yapıt “Hadi ben bir koşu çok okunup geleyim “ diyerek çok okunan olmuyor. İnsanların ,sayfaların,kelimelerin bir bildiği anlattığı var.
“Hayat kısa anı yaşa “, “Başarıya ulaşmak için azimli ve sabırlı olmalıyız !” , “Emek olmadan yemek olmaz.”“ Hayallerinin peşinden koş !” , “Önce inan ve asla vazgeçme !” …. Hepimizin duyduğu,çoğumuzun mottosu saydığı cümleler. Simyacı’da bu cümlelerin benzerleri ve daha fazlası ahenkle dans ediyor ve siz o dansı izlerken adım adım hazinenize yaklaştığınızın farkına bile varmıyorsunuz.
Bana biraz da Fight Club filmini hatırlattı. Gerçekten sabahtan akşama kadar kazandığımızın çok çok katı tutan koltuk takımları almak için mi okuduk,çalışıyoruz ? Hayat amacımız bu mu ? Evren ‘nin Ruhu ‘nu koltuk,sehpa ve akıllı telefonlarımızla hissedebiliyor muyuz ? Sosyal medyada karşılaştığımız her kişi ve olay gerçek mi veya hesaba katılacak kadar çok sayılarda mı ?
Uzattım ama uzatacak çok da bir şey yok. Kitabı alın ilk sayfadan başlayın ve beyninize masaj yapılsın,ruhunuz kedi gibi okşansın ve son sayfada “vayyy, sen neymişsin be abi !” deyip kapatın.
Sevilir sevilmez ama kitabın arka kapağında da dediği gibi “Simyacı’yı okumak ,herkes daha uykudayken şafak vakti uyanıp güneşin doğuşunu izlemeye benziyor. “
Nazan Bekiroğlu altı öyküyle karşılıyor bizi. Her hikaye birbirinden bağımsız gibi görünse de aslında değil, yani iç içe geçmiş hikayeler var. Birbiriyle daha anlamlı
olurken tek başına okunduğunda da daha az anlamlı değil. Hem bağımsızlar hem birbiriyle ilişkililer. Herbiri özel.
Kitabı okurken o kadar altını çizdiğim cümleler oldu ki alıntı yapmaktan kendimi alamadım. Üzerinde düşünülmesi gereken nice cümlelerden geçti yolum.
Şiirsel bir üslupla hikaye okumanın zevki. Anlatılanların güçlü içerik yapısı ve bu manalara giydirilen harflerin, kelimelerin, cümlelerin muazzam dansı.
Ne zaman Nazan Bekiroğlu okusam aynı tat.
Kitap sanki bana şöyle seslendi : Yorulduysan bende dinlen ya da bir rüzgar gibi eseyim, içinin acısına değeyim ama az acıtayım daha çok bir dost sohbeti tadında kalayım.
Oku beni, gel biraz dertleşelim.
Öykü okumayı seviyorsanız ve olaydan ziyade durum öyküsü okumaktan zevk alıyorsanız tam da size göre bir kitap. İyi okumalar dilerim.
152 syf.
10/10 puan verdi
Hermann Hesse ile tanışmamı sağlayan bu kitap aynı zamanda 1946 Nobel Edebiyat Ödülünü de kazanmış. Kitabı okuyunca yazarla tanışmak için isabetli bir karar verdiğimi anladım. İyi ki dedim kitaplar arasına girdi şimdiden. Ve sonrasında yazarın diğer kitaplarını da okuma isteği oluşturdu bende. Yazar kelimeleri ustaca kullanmış, şiirsel bir dili var kitabın.
Bir yorumda okumuştum, kitabın her kelimesini özümseyerek okumak isteseniz de kelimelerin nasıl akıp gittiğini ve kitabın ne kadar çabuk bittiğini anlamayacaksınız diyordu yorum yapan kişi. Bir günde bitirdiğim kitap bana da benzer bir yorum yaptırıyor, hem her kelimeyi özümsemek istiyor insan, hem de bir sonraki sayfayı büyük bir merakla çeviriyorsunuz. Yazarın kelimelerle olan dansı kitaba akıcı bir anlatım katmış.
İçerik olarak da Hindistan'a yaşayan Siddhartha'nın bir Brahman olarak başlayan yaşamında kendini arayışı var aslında. Asıl ben'ini bulmak için de birbirinden farklı hayatlar yaşıyor. Peki Siddhartha kendi ben'ini bulabiliyor mu sonunda?
Aslında hepimiz aramıyor muyuz kendi ben'imizi, bunun için de sürekli farklı arayışlar içinde değil miyiz? Mesleklerimiz, hobilerimiz, arkadaşlarımız, hepsi kendi ben'imizi bulmak için yaptığımız arayışın birer parçası değil mi? Belki de Siddhartha'nın arayışında kendi arayışımızı da buluyoruz, neden olmasın...
Kendi ben'imizi bulmak için Siddhartha'nın yolculuğuna r gö, atın derim.. Keyifli okumalar....
