###
Bir sonuca varmadan dağılan binlerce konuşmanın acısı çöktü içine . Ölü doğduğu için ,kimsenin içine işlemediği için hemen unutulan binlerce sözün ağırlığını duydu...
###
Gökyüzünün karanlık perdeleri ardında, yıldızlar sessizce parlıyor, ruhumun derinliklerinden yükselen sancılı bir feryatla birlikte kelimelerin dansı başlıyor. Sözcüklerin mürekkebiyle işlenmiş acı dolu bir melodiyi dile getiren kırık dökük cümleler, yüreğimin çırpınışlarına eşlik ediyor.
Gözlerim, sadece dışarıdaki dünyayı değil, iç dünyamın
Bir zamanlar bir delilik geçti içimden,
Kaosun kollarına bıraktım kendimi.
Sırlarla dolu bir dünyaya doğru yol aldım,
Ruhumun derinliklerinde kayboldum.
Düşüncelerim renklendi, dans etti gökyüzünde,
Mantığın zincirlerini kırdım bir bir.
Kuralların üstüne çıktım, sınırları aştım,
Yıldızlara dokundum, sonsuzluğa dokundum.
Delilik dediler, ah
İçimde koca bir boşluk var, tarifsiz ve anlamsız. Her sabah gözlerimi açtığımda, bu boşluğun içinde debeleniyorum. Yaşam denen bu oyunun bir parçası mıyım, yoksa sadece rastgele atılmış bir zar mıyım, bilemiyorum artık...
Düşlerim bir zamanlar yıldızlar gibiydi, parlıyordu gecenin karanlığında. Ama şimdi, o yıldızlar kayıp.
Gökyüzünde sadece
"Kitaplar, hayatımızda sessiz kalan dostlarımızdır ve Kitaplar, düşüncelerin sırlı bahçesidir.
Eğer konuşabilseydiler, muhtemelen birbirlerine sayfalarını açar:
"İşte benim hikayem bu, seninki nasıl?" derlerdi...
Ve gerçekten konuşabilselerdi, belki de en büyük sırlarını bizimle paylaşırlardı...
Eğer kitaplar dans