Xweziya bi tenê
li dûr û dûr
bin siya xewnekê û
baraneke pir hûr
yek bi yek şil bibin
rûpelê bîranînên
Bê nav
yê zarokekî ciwan û
ciwanekî kal
dilop bi dilop
hêstirê çavê min
û peşikên xunava wê baranê
bibin hevparê gunehbariya
windakirina
bîranînên min ,
û bila ez
bigrîm û
bigrîm
Tu Jî Mîna Min Î
Tu jî mîna minî
û....
û....
Ez biyaniyekim
min ji mêj
temenê xwe sipartiye
demsala serxweşiyê
û serxweşiya xwe sipartiye
Tevahî
Mîna tenahiya stêrekê
bê dengî...
........
Niha tê bîra min
Em li ku derê
hînî demsala ciwaniyê bûn
û.. li ku derê
cara yekemîn
Şevek Zîz
Hemû çirayan vemirîne
Herdûyên xwe vêketî bihêle
Jê û pê ve
Ez ê bixwe li rêya xwe
bigerim
***
Rojnivîsk
Dîwar ji min tije bûne,
dikin ber bavêjin..!!
Hayê wan jê tineye....
Ez neha di tariyê de diçim
mêvandarî
Di tariyê de,
çaxê ku ez û wan mîna hev, bêreng,
Riwê Te
Mîna zivistanê bû
wê salê
bayê qerecdaxê
di hembêza edûlê de
kulîkên berfê
diçinîn
û bi ser riwê te de
berdabûn… !
Mîna Mûmekê
Mîna mûmekê
Domikên dawî
Rûpel bi rûpel
Di şûşeya salnameyê
serxweş
dişewitîn
Ev salên serxweş
mîna feleka min
Kobanê
Konek min heba
Di deriya çavên tede
vegirta
Minê hemû germa havîna te
Di deriya evîna xwede
bişûşta
Minê ji vê şeva tey
fedyokre
Pêjna kenê te
mîna pûtekî kevirî
di nava bîstikên bêrîkirinê de
çikandim ,
li ber deriyê mizgeftan
hezar carî , şikandim
û li ber serê mirinê
kevir bi kevir
Ji Stêrkê Re
Ew stêrka li şeva xwe
digeriya
gelo , kî dizanê
şev bikude çû ..?
ezê îro dîsa
bi ser xewa kê de
birijim..!
li min bibûrînin ,
piçûkno , mezinno
dizno , evîndarno
hunermendno , reşikno
spîno
Ciyano , asmanno
Stêrkno , çav şînno
ez ji we hemûyan
hezdikim
cara dawî şeva we
hembêz dikim
ezê îro
bi ser xewa xwe de
birijim …!
li min bibûrînin
.. bi xatirê we …..
Guhertin I
Roja zayîna min bû
Di ber neynikê re derbas bûm
Min dît....
Ew bi xwe bû!!
ewê berî salekê...
mûmên xwe vemiriandin... û
di ber neynikê re derbas bû....
Ezê xwe hînî diziyê bikim
û rojekê
kenê te bidizim
li nava bajarê Qamişlokê
bifiroşim
Evîndar û
zarokan
û giriyê wan jiboy xwe
bikirim
ez tenê dizanim
girî jî
bi qasî
kenê te
xweşike …
Ew helbestên ku min
ji çavên te dizîbûn,
Her êvar
Dema ku tu
ramanên xweyî fedyok
li tariyê di pêçê,
Dema ku
ken
Hew maye ku cara heftan jî
biherifim....
Kîjan taûsê melek dikare şanikên min
bicivîne agirê xwe..
Hew maye ji nişka ve
bi tev û hemû navên xwe
bibim tenek xwê û
nemînim..!
Ez..
Her êvar
navekî xwe
li ser wêneya zarokekî
nîgar dikim û
li wê derê, ku
hemû reng di bin
derya,