Bu kirlenmiş Dünya'yı yaşanır kılan nedir.
Bilir misin ?
" İncinsen de incitme"
diyen
Mevlâna'sı,
" Yaradılanı Sev, yaradandan ötürü"
diyen
Yunus'u
Yürü bire yalan dünya
Yalan dünya değil misin
Hasan ile Hüseyin'i
Alan dünya değil misin
-Pir Sultan Abdal
Sayfa 67 - Görsel Yayınları
İnsanoğlunun içi geniş, aydınlıktır, deniz gibi, gök gibi, kokulu taze bir çiçek gibidir. İnsanoğlunun içi sevinçten, umuttan pır pır eder de uçar, niye böyle içlerini kararttılar, niye niye içlerindeki ışıkları söndürüp sevinç, sevgi damarlarını kuruttular, niçin, niye böyle mahzun, üzüntülü, yalnız oldular?
Sayfa 47Kitabı okudu
"Çin'in meşhur Filozofu konfüçyüs'e sormuşlar; Ülkenizi yönetme imkanı size verilseydi işe nereden başlardınız?
Konfüçyüs tereddütsüz cevap vermiş, işe önce dilimizden başlardım Çünkü dil bozuk olursa düşündüklerimizi iyi anlatamayız. Düşündüklerimizi iyi anlatamazsak yapılmasını istediğimiz işler doğru dürüst yapılamaz. İşler doğru dürüst yapılmazsa adetler ve kültür bozulur. Adetler ve kültür bozulursa Adalet terazisi çalışmazolur. Adalet terazisi çarpılırsa halk Ümitsizliğe ve korkuya kapılır ne yapacağını bilemez, böyle bir halkı idare etmek çok zorlaşır". O halde işe kelimeden başlanmalı, dilden başlamalı ve Yahya Kemal beyatlı'nın dediği gibi "Türkçe ağzımızda anamızın sütü gibi helal ve güzel olmalı"
Hep var olsun böyle güzel insanlar.
Ben ben oldum olası böylesi ta yürekten, can evinden gülen, yanındakini de kendi sevincinin içine alıp yoğuran, sevinçten çılgına döndüren böyle tatlı bir insan görmedim, içime aydınlık doldu, yüreğim pır pır etti.
Sayfa 36Kitabı okudu
Cem bezm-i câmı kurduğu gün şad olun dedi
Ey dil-harâblar için âbâd olun dedi
Dünyâ-yı dûnu bahşederek dünyevilere
Divân-ı Cem'de rind-i ser-âzâd olun dedi
Olsun serây-ı duhter-i rez hâbgâhınız
Pîr-î mugána her gece dâmâd olun dedi
Gülzâr pür-melâl ise bülbül de lâl ise
Siz müjde-î bahârı veren bâd olun dedi
Bir gün göçerse sahn-ı harâbâtdan Kemâl
Rıtl-ı girânı devreden evlâd olun dedi
"Yürümeye başladık. Yüzünden bir sevinç çığlığı koptu, her bir yanı aydınlığa battı. Ben ben oldum olası böylesi ta yürekten, can evinden gülen, yanındakini de kendi sevincinin içine alıp yoğuran, sevinçten çılgına döndüren böyle tatlı bir insan görmedim, içime aydınlık doldu, yüreğim pır pır etti. Şu Istanbulun kirinden pasından, göz oyan kıskançlığından, kötülüğünden sıyrıldım, yeni başka bir güne doğdum. "
