Bir binaya bakan mimar, o binanın estetiğine ve mekaniğine odaklanacaktır; onu görecektir. Aynı binaya bakan emlakçı, bu binadaki yatırımları kafasında tasarlayacaktır. Aynı bina bir başkası için sadece oturulacak bir ev'dir. Dünyaya bakış açımız gördüklerimizdir. Veya tam tersi, gördüklerimiz aklın merceğidir. Günümüz dünyasında uzmanlaşma ve
" Dayanacak, bir dostluk kaldı..."
Her kitabın bir zamanının olduğunu düşünenlerdenim ben. Zamanı gelince bir şekilde o kitap gelir ve sizi bulur. Benim için Posta Kutusundaki Mızıka tam da böyle bir kitap.Uzun zamandır okumak istiyordum ama bir türlü fırsat olmamıştı. En doğru zamanı beklemiş demek ki. Tam da çok sevdiğim dostumla birbirimize mektuplar yazmaya başladığımız
✓ "Hiçbir normal hayat acıdan azade değildir."
(Film: Beautiful Day in the Neighborhood, Marianne Heller, 2019)
✓ Henri Charrier'e Kelebek romanında der ki:
"Acı çeken her insanın yüreği soylulaşır." (Sayfa 508)
Soylumuz: Victor E. Frankl
Auschwitz ölüm kampında 1.1 milyon insanın öldürüldüğü tahmin edilmektedir. Soykırım
“Dünyaya düşmekle başı yarışanlar ve kalbi kırılanlar için bu kitap.” Ve Kemal Sayar’dan bir efsane daha... Öncelikle “Sınuk” nedir? Sınuk; kırılmış demektir. Peki dünya da bizi, kalbimizi, başımızı kıran nelerdir? Nelere kırılmışızdır bu kadar? Eğitim, ahlâk, yaşam şekilleri, bozulan aileler, yetişen yeni nesiller, toplum, annelik, babalık, evlatlık, bunlar arasındaki bağlar, günümüz şartlarında anne-baba olmaya korkmak, kişilik problemleri ve daha nicesi... İşte içimizdeki çığlıklara karşılık gelen, içimizdeki çığlıkları dışarı çıkaran mükemmel bir eser. Eminim ki okuyan ve okuyacak bir çok kişi ile aynı duyguları paylaşacağım. Zira ben bu kitabı okurken satırların arasında kaybolup kendimi bulmaya çalıştım. Bir kitabın satırlarına göz yaşlarınız ve yüreğiniz eşlik eder mi? Bu kitaba benim göz yaşlarım ve yüreğim eşlik etti. Bazı kitaplara bu kitap “BENİM” der misiniz? Ben bu kitaba benim kitabım dedim...
224 syf.
·
Not rated
"Ne içindeyim zamanın ne de büsbütün dışında"
Kemal Sayar'ın "Biraz Yağmur Kimseyi İncitmez" kitabını okuduktan sonra başka kitaplarına geçmek istememiştim. Bu kitabı okumak da aklımda hiç yoktu, birkaç kez karşıma çıktı en son başka bir kitabı araştırırken tekrar "oku lan artık beni" dercesine karşımdaydı "aga sakin, tamam" dedim ve indirip okudum. :D
160 syf.
·
Not rated
Yeter ki sev...
Sevdiğim bir yazarın, sevdiğim bir kitabı… Kemal Sayar farklı konulara kendine has üslubu ile değinmiş fakat özellikle “sevmek” üzerine olan kısımları çok beğendim, öyle güzel ifadelerle anlatmış ki…
“Yeter ki sev” diyor Kemal Sayar ve sevmenin dile getirilmeye ihtiyacı olmadığından bahsediyor. Hemen bir alıntı ile devam edelim:
"‘Elimden gelse hiç konuşmazdım’ der Konfüçyüs. ‘İyi ama o zaman nasıl anlatacağız insanlara?’ diye endişe eder öğrencileri. ‘Göğün kendisi konuşuyor mu?’ diye devam eder üstad. ‘Ama dört mevsim pekâlâ birbirini izliyor ve bütün varolanlar çoğalıyor.’
Göğün ve aşkın konuşmaya ihtiyacı yok.
Halden bilene ihtiyacı var. Hali okuyabilene. Halden anlayabilene.
Oysa günümüz aşkları nasıl da bağırgan: ‘Beni sev! Beni sev!’ Gerçek aşk sevilme ihtiyacının üstündedir, talep etmemeyi de bilmektir. Aşkın hakikati, âşığın susuşundadır, çektiği çilede, düştüğü çöldedir.
Gönle düşen, dile düştüğünde bazen yere düşer. ‘Sevdiğimi söylemez isem, sevmek derdi beni boğar’ diyen Yunus’a ne demeli o halde?
Söylemek hep kelimelerle olmaz ya sevgili dost, hal de söyler. Gönülde olanı yere düşürme.
Sessizce sev. Usulca. Kâinatı telaşa vermeden.
Melekleri ürkütmeden sev."
Yargılamadan sevmek, olduğu gibi sevmek ve gönle düşeni dile düşürmeden, sessizce sevmek… Allah kolaylık versin... =)
