Alaca akşamda hevesim vardı, yolumda bir kaya duruyor dedim. Artık götür bu şakayık selini. Bir kürt baladına kar yağıyor her gece: evdal, dedim: evdal, daha incit kendini, daha incit dedim. Yıldırım düşür her gecene ki kalbini bir gülle değişmeye alıştın sen dedim. Bir yüzüm yaz, bir yüzüm ayaz, olmamıştı meyvem ham kopardın dedim. Sende dolaşan çöl beni de aldı içine, talibin unutma dedim. Rüzgarın getirdiğini rüzgar götürüyor, on yıl önce tanrım öldür dedim. Neden hala bir inip bir çıkıyor göğsüm, kaldıysa akıt zehrini dedim. Biliyordun: düşecektim. Biliyordun: olmayacaktım. Biliyordun: da neden vurdun nefesin nefesime dedim. Bağışla dedin. Parmağını Şeyh Gâlip’inbir gazeline koyup bittü dedin.
• Kemal Varol