gerçekte neye üzüldüğümü, hangi acıyı sırtladığımı, taşıdığımı sandığım acının ne kadarının bana ait olduğunu hâlâ bilemiyordum
Sayfa 24
Kötü bir haber almış insanların sessizlikle örülmüş, ne diyeceğini bilemeyen, iç çekişlerle derdini anlatmaya çalışan o takatsiz hali aramızda gidip geldi bir süre.
Sayfa 23
Herkes elinde bir uzuv gibi taşıdığı telefonuyla yatıp kalkıyor, o anı yaşamak yerine her şeyi çabucak bir ekrana sığdırmaya çalışıyordu.
Sayfa 22
Ölüler bir fotoğrafa hapsolup sonsuza kadar orada kalıyordu.
Sayfa 22
Türküler, insanlar dertlerini anlatmak için uzun uzun zahmet etmesin, anlatmak için yorulmasın, onların yerine birileri konuşsun, kederlerini dünyaya haykırsın diye vardı belki de.
Sayfa 19
Oysa ölüm, insana açılan tüm kapıların sonsuza kadar kapanması demekti ve onca acıya rağmen hâlâ hayatta kalmak, dünyaya katlanıyor olmak kötü bir pas tadı bırakıyordu insanın ağzında.
Sayfa 14
Çünkü bütün babalar eninde sonunda ölürdü ve hiçbiri geri gelmezdi.
Sayfa 12
"Birisinin bir daha hiç gelmeyecek olması, bir şey söylemeyecek olması, asla tek bir adım atmayacak olması, ne yakınımıza ne uzağımıza doğru, bize bakmayacak, gözlerini başka yöne çevirmeyecek olması... Kim bilir buna nasıl dayanıp sonrasında bunu nasıl atlatıyoruz."
Javier Marías
KEMAL VAROL / AŞIKLAR BAYRAMI SÖYLEŞİSİ
Ucunda Ölüm Var, Babamın Bağlaması, Haw gibi kitapların yazarı, eserleri Fransızca ve İngilizceye de çevrilen birçok önemli ödülün sahibi Kemal Varol, 26 Kasım'da 
Ali Bektaş 'ın moderatörlüğünde yapacağımız çevrim içi söyleşiyle bizlerle olacak!
İnsan öldüğü yaşta kalırmış. Yani kaç yaşında ölürsen geride