Birini taklit etmeden veya bir şeye öykünmeden ağzımı açamam; istediğim kadar ilk olmaya, kimsenin aklına gelmemiş bir şeyi düşünmeye uğraşayım, ip her daim geleneğin ve modanın elindedir; cümlelerim, düşüncelerim... heyhat! hislerim bile az çok birer öykünmedir; sevdiğimize inanırız ve ezberden okuruz! Hislerin mantığı, toplumun mantığı, sinirlerin ve ciğerin mantığı, veya midenin ve dalağın düşünceleri, beni küçük düşürmek için işbirliği eder. Kendi benliğim büsbütün bir intihalden, tüm rollerimin toplamından başka bir şey değildir. Sevgiden ve genel anlamda samimiyetten el çekmek değil de nedir bu?
Sayfa 33 - Metis YayıncılıkKitabı okudu
Seni İntihar Ettim
Deli dolu geçtik ateş hatlarından
Sevgim korkuyla beraber büyüdü içimde
Sevdikçe korktum
Korktukça daha çok sevdim
Er geç birbirini boğacaktı bu duygular, biliyordum
Neden sonra farkına varıyor insan
Ayağına takılan bütün taşları
Yoluna kendi döşediğinin
Senin yarınlara inancın benden yüklüydü
Daha cesaretliydin
Planı çatılmamış yarınlara ektiğin
Ben ne özdemir asafın kaleminden dökülen cümlelerim nede, oğuz
Atay 'in olric'i Ben
Kendi düşüncelerinin içinde boğulan bir tutsağım
Yusuf Karakaya