Kendi içinizden çıkın çıkabiliyorsanız...
Ahlaksal ve toplumsal yargılar bir yana bırakılıpta insan yaşamına bu düzeyden bakılınca her şey uçsuz bucaksız evren kadar şaşırtıcı ve ürkütücü görünüyor. İnsan kendi varlığının derinliğini ölçmek için kendi doğasına, bilincinin ve davranışlarının kaynaklarına bir çekül sarkıtacak olsa bu duygu daha da keskinleşip şiddetlenecektir. Çünkü orada anlayışı aşan, ve denetiminin dışında kalan kendisine yabancı, varlığının en iç ve en büyük parçasıyla karşılaşmış olur. Biraz tuhaf ama insan bir bakıyor ki kendi çekirdeği, kendi doğası kendisinin dışındadır. Kendisinin daha derinine daha derinine, daha derinine gittikçe kendisinden uzaklaştığını görüyor. Ama asıl ben, asıl kendim bu...
