NEYİM VAR SENDEN BAŞKA
Sen sustun ya sair sese ne gerek
Neyim var bir kırık kanattan başka
Dili suskun, içi geçkin bir yürek
Neyim var bir çürük sanattan başka
Başım duman, gücüm helak olmuşken
Kendi kendim ile harbe dalmışken
Yalan sevmiyorsun..
Yalandan nefret ediyorsun,
Kimseye güveninde kalmadı kesin..
Sen ne kadar yalan sevmesende , nefret etsende..
Hayatın yalan olmuş..
Boşversene..
Sen nefret etmeye devam et..
Hiç bir sey yaşamamışcasına devam et..
Kendi kalemimden..
Kendi kalemimden
Aklımda birileri,
Kalbimin ona hükmetmeye mecali yok.
Alışılmışın ötesinde içselleşen,
Beni bana bensiz yaşatan,
Acabaların keşkelerin beslediği bir gizem,
Ne gitmeye ne de kal demeye hacet yok.
Sen hala burdasın; belirsizliğimin anaforunda,
Menfi düşüncelerden ırak, müspetine talip
Yokluğunun sebatında pesetmeye mahal yok.
Yeise kapılmak hiç yok..
Mehmet Kaya (Kendi Kalemimden)
Dur ey zaman!
Yürüyemeyecek kadar yorgunsun!
Karanlık tarihe gömdüğün insanlardan,
Bir tek sen sorumlusun! 22.09.2012
Mehmet Kaya (Kendi Kalemimden)
Kal/sana diyeceklerim var
Dur/durabilirsin felaketleri
“Ah bu ben” demeden
Bir kez tersine çevir/SEN!
Kör kütük âşık sana gönül
Bir gör/sen, bir bil/sen…
Zor biliyorum!
Anla/yan, anlama/yan!
Her türlü yan!