Kendisini onun kadar hırpalayan, zayıflıklarını, ruhundaki gölgeli noktaları acımasızca gözleyen, neredeyse kendi kendinin yargıcı ve celladı olan bir başka kişi tanımadım şimdiye kadar.
İnsan ya kahramanca bir kendine özgüvenle özerkliğini vurgular ya da üstün bir güçle kaynaşma yoluyla güvenlik arar: yani belirir veya birleşir, ayrılır veya içine gömer. Ya kendi kendinin ana babası olur ya ebedi çocuk olarak kalır.
Reklam
Ey Zerdüşt, ey av düşkünlerinin en acımasızı! Daha düne kadar avcısıyken Tanrının, bütün erdemleri yakalayan bir ağ, ve kötülüğün okuyken! Şimdi kendi kendin tarafından avlanmış, kendi kendinin av ganimeti, kendi içine saplanmış... Şimdi - kendin ile tek başına, kendi bilgin ile iki başına, yüz aynanın arasında kendi önünde düzmece, yüz anı arasında belirsiz, her yaranın yorgunluğuyla, her soğuğun donmuşluğuyla, kendi iplerin boğazına dolanmış, kendinin tanıyanı! kendinin celladı!
Şimdi— Kendin ile tek başına Kendi bilgin ile iki başına, Yüz aynanın arasında Kendi önünde düzmece, Yüz anı arasında belirsiz, Her yaranın yorgunluğuyla, Her soğuğun donmuşluğuyla, Kendi iplerin boğazına dolanmış, Kendinin tanıyanı! Kendinin celladı!
Sayfa 22 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
her yaranın yorgunluğuyla, her soğuğun donmuşluğuyla, kendi iplerin boğazına dolanmış, kendinin tanıyanı! kendinin celladı!
Şimdi yaklaşık olarak şöyle düşünüyorlar: "Demek hiçbir insan sorumlu değil? Ama yine de birisinin suçlu olması gerekir: oluşun zorunlu dalgalanışı içinde tek, zavallı bir dalgayı suçlamak ve yargılamak artık olanaksızsa ve caiz değilse - o zaman: bu dalgalanışın, oluşun kendisi günahkâr olsa gerektir: özgür istenç buradadır, burada suçlama, yargılama cezalandırma yapılabilir, burada ceza çekilebilir: o halde tanrı günahkâr ve insan da onun kurtarıcısı olsa gerektir: o halde dünya tarihinin kendisi suç, kendini yargılama ve intihar olmalıdır; böylece suçlu kendi kendinin yargıcı, yargıç kendi kendinin celladı olacaktır."
Reklam
İktidarın baştan çıkarma yöntemleri nelerdir? Bir yalana dayanan ve insanın vicdanen rahat olmasını garanti eden içselleşmiş zorunluluklar: Dürüst insarın mazoşizmi. İktidar işte böyle hadım eder, ama buna insanın kendi nefsini körletmesi der, bir kölelik seçeneği sunar, ama bu seçeneğe özgürlük der. Insanın görevini yerine getirmiş olduğu duygusu, herkesi kendinin şerefi celladı yapar.
Şimdi – kendin ile tek başına, kendi bilgin ile iki başına, yüz aynanın arasında kendi önünde düzmece, yüz anı arasında belirsiz, her yaranın yorgunluğuyla, her soğuğun donmuşluğuyla, kendi iplerin boğazına dolanmış, kendinin tanıyanı! kendinin celladı! Neyi bağlamıştın kendine bilgeliğinin ipiyle? Neyi baştan çıkarmıştın yaşlı yılanın cennetinde? Neye açmıştın kapılarını içine sürünsün diye senin içine – senin içine?..
Şimdi– kendin ile tek başına, kendi bilgin ile iki başına, yüz aynanın arasında kendi önünde düzmece, yüz anı arasında belirsiz, her yaranın yorgunluğuyla, her soğuğun donmuşluğuyla, kendi iplerin boğazına dolanmış, kendinin tanıyanı! kendinin celladı!
Özel olduğumuza inanmak içten içe bir güvenlik duygusu sağlarken, ölümü yadsımaya ilişkin diğer önemli mekanizma - nihai bir kurtariciya inanc- bir dış güç tarafından sürekli gözetilip korunduğumu zu hissetmemize olanak verir. Sendelesek de, hasta da olsak, yaşamın tam sınırına da gelsek, inanırız ki bizi daima geri getirecek olan büyük ve her şeye gücü yeten bir hizmetkâr vardır. Bu iki inanç sistemi, insanlık durumuna verilen bu iki taban tabana at yanıt birlikte bir diyalektik oluşturur. Insan ya kahramanca bir kendine güvenle özerkliğini yurgular ya da üstün bir güçle kaynaşma yoluyla güvenlik arar: yani belirir veya birleşir, ayrılır veya içine gömer. Ya kendi kendinin ana babası olur ya da ebedi çocuk olarak kalır.
Reklam
Kendi kendinin celladı olabilir misin ?
" Kendine kendi iyini ve kötünü verebilir misin? Kendi istemini bir yasa gibi uygulayabilir misin? Kendi yasanın hem yargıcı hemde celladı olabilir misin?"
Sayfa 43 - Destek Yayınları
İnsan ya kahramanca bir kendine güvenle özerkliğini vurgular ya da üstün bir güçle kaynaşma yoluyla güvenlik arar: yani belirir veya birleşir, ayrılır veya içine gömer. Ya kendi kendinin ana babası olur ya da ebedi çocuk olarak kalır.
Kendi ipleriyle boğulmuş Kendini tanıyan! Kendinin celladı!
Resim