Aglicam beyinsizlikten ya
Özel eğitimden de hiçbir şey anlamıyorum ben beynimi nerde bıraktım acaba bulan getirsin bu haftalık lazım sadece diğer süreçlerde ben kendim yok ediyorum zaten
Raymalı-aga kendi zamanında çok tanınmış bir cırav (yırcı), bir ozan idi. Daha küçük yaşta ün kazanmıştı. Tanrı vergisi bir yetenek ve kişiliğinin üç güzel özelliği sayesinde bozkırın en ünlü yırcısı, âşık ozanı olmuştu: Güftesini kendi yazar, bestesini kendi yapar ve güzel sesiyle bunları hem çalar, hem söylerdi. Dinleyenler ona hayran
ötüken yayınevi
Tura
Asıl iyi ki var olan onlar, kabul et bunu diyor içim. Onlar da olmasa sen ne olursun ki, hiç olursun, hiç kimsesiz bir hiç, onlar iyi ki varlar da sen varsın böylece.
.
kendim için var mıyım yok muyum?
.
Zaten niye umutlanmıştım ki? İnsan hayatının bir yerinde hayatına bir bakar ve anlar, anlamıyorsa aptaldır, ben aptal değilim ama yine de
Bazı öyküler yüzünde patlayan bir tokat etkisindedir, aynaya bakma deneyimi
“Yaşayan her insan kadar pişman ve ölen herkes kadar da eksik işte…”
İnceleme mi bu yoksa bir histeri krizi sonrası bir karalama mı emin değilim. Öncelikle bu kitapla hepimizi tanıştıran 
Yüksel Yüksel beye teşekkürle başlamak istiyorum. Israrla, şiddetle ve gözlerinden okunan bir gururla tavsiye etmişti bizlere. Birçok okur dostumuz tavsiyesine uyup
Kendimi anlamak uzun sürecek, önce kadın olduğumdan baslamaliymisim,kadın önce kibar ve erkeğine ihtiyaç duyarmis.Iyi de annem beni böyle yetiştirmediki Neyse hemen aileye sarmiyorum .Bir gün arkasım anlatıyor işte nasıl büyüdüğünden ;annesi kızı bakkala gönderirken ,"nereye gidersen git asker gibi git; asker gibi gel ,yolda yürürken millet senden korksun" .demiş kıza sahi çevremde pek farklı büyütülmemis nerden öğrencem nezaketi güzel bakmayı ve tadına vararak bir şey yaşamayı neyse o kenarda dursun da Bugün anneannemle köyde şahit olduğum bir şey tuvalet dışarda klâsik köyde evimiz de pek eski değil tuvalet neden dışarda ki anlamıyorum ,gidemiyorum erteliyorum işte kapıyı kapatıp gelmemle anne annemin uyanması bir oldu .Noldu Anneanne ?"tuvalete gitcem" dedi .Bende geleyimm yok, sen niye geliyorsun ben giderim benimde ihtiyaçim var diyor ikna ediyorum Tek başına Tuvalete gidemiyor musun Deyip hem kızamıyor hemde gülüyor git işte ne olucak yok bir şey deyip benimle gelmesi, zaten kapıda birilerinin küçüklügümüzden beri gece hep asker gibi kesilmesinden belli işte asker sevdası ardından ben onu beklerken o esnada gitsene ben kendim gelemez miyim ne bekliyorsun beni demesiyle o an nezaketin hayal ürünü bir şey olduğuna ikna oldum. Gerçekten dedem onda nezareti aramış mıydı? acaba Birlikte hareket etmenin güzelliğini bir an bile olsun anneannem yaşamış mıdır ailecek yemekler yemenin dışında ? Sonra bilmiyorum birden içimde nezaketten yoksun olan kim varsa bir acıma hissettimm ve umursamaz bir çaresizlikle odaya geçip uyumaya çalışıyorum.
“Kaçıp gitmek isteyen kuşu yaşatmaya çalıştık,
yavaş yavaş bir sona yaklaşıyordum. Annem bir kere bana can çekişmelerinin asıl nedeninin kendim olduğunu söyledi.bu çırpınışlarımı bırakırsam yoluna girecekmiş Herşey dedi .ama annem de tüm kapıların gürültülü sessizliğine alışmış bir kere kanatları kımıldatmam ve bütün umutları yok etmem mi gerekiyordu ? Anlamıyorum bir hiçtim ve hiçliğin hafifliğiyle yok olmaya hazırlanıyorum.burası ölü insanların günlükleri değilmiydi zaten , yani öyle söylerler . Bende bunlardan biri olmaya çalışıyorum sadece .”
reyyan kakiz
_Her seçiş bir vazgeçiştir.
_Sonunda kendim olabilmek için, değişiyorum.
_Ezilenler arasında din adamı yoktur. Din adamları, ezen sınıfların asalaklarıdır.
_Oy verdiğiniz hükümet soykırım işlerken siz kurban değilseniz, o zaman kesinlikle işkencecisiniz.
_Hepsi birden aynı şeyi düşünmeye neden bu kadar önem veriyorlar.
_Düşünmek için zaman
Meselenin ne olduğunu kısmen de olsa anlaman mümkün değil Milena, kendim de anlamıyorum zaten, patlamanın eşiğinde titriyorum, kendime çıldırma noktasında eziyet ediyorum ve ileride ne yapmak gerektiğini bilmiyorum. Sadece şu an ne gerektiğini biliyorum: Sessizlik, karanlık, saklanmak, bunu biliyorum ve boyun eğmeliyim, elimden başka bir şey gelmez.
