Sen hep deniz kıyısı ol
Bu kargaşadan koşup koşup sana geleyim
Kimse bilmesin kimse
Ne benim haberim olsun ne senin
Duralım birbirimizde
...
Bunu buldum telefonumda, ne zaman yazmışım.
Sana küçük bir not cici kız
Bu insicam bozulursa sebebi 'diğer' hesaplar olacak.
Dikkat çekici bir senkronizasyon görüyorum.
Sonra şiir şuna dönüşecek:
Ne sen bildin ne ben
Deniz olmayı beklerken olduk kargaşanın kendisi
Kötü bir hatıra bile olmadık
Ayrılmadık bile
Ben çıktım gittim buradan insanlığa mantı bükmeye
Seni de renklilerle yıkadım
Çıkmamış lekelerini borcama koyup hediye ettim müstakbeline.
Pişmemiş cümlelerini bana duyuruşunun boğazında kalışını görmek için bağdaş kurdum evinin önüne
İki de kahve söyledim kendime
Sen iki ekmek alırken ben hayırla! andım adını
Neşet Ertaş - Karadır Bu Bahtım Kara
Kendim ettim kendim buldum
Gül gibi sararıp soldum...
🥀
youtu.be/sSKSd9zHokM
Bir acayip yaşamak
Cumartesi akşamı amcamlara misafir oldum. Sabah erken uyanıp onlara jest olsun diye kahvaltı hazırlamaya karar verdim. Biraz patatesleri yaksamda güzel bir kahvaltı hazırladım. Gece refaket ettiğim amcamla ilgili daha önceden beynimi sürekli meşgul eden sağlığın önemi konusunda deneyimleyeceğim ve 2 gün sürecek , basit gibi görünen ama çok derin
Yaşadığım hiçbir şeyden pişmanlık duymadım.
Yaşamam gerekiyordu yaşadım dedim. Yeri geldi deli gibi ağladım
Yeri geldi delicesine güldüm.Her anımı her saniye dolu dolu yaşadım.
Kendimle gurur duydum.Kendime güvendim kimseye karşı boyun eğmedim. Neysem hep o oldum.
Çok kişinin yanında oldum.
Gereksizleri Yok ettim hayatımdan. Pişman da değilim gerçek yüzlerini gördüm.
Ve sorgusuz sualsiz de gittim,hepsinden uzaklaştım,Geçmişe dair yaşadığım her şey geçmişte kaldı,
Ben yarınıma umut ışığı ile bakan biriyim.
Ne güvenecek biri bıraktınız kendinize,Ne de bir sevgi,saygı.
Ben yüreğimin ekmeğini yiyorum sahtelere tokum.
Herkesin yolu layığına açık olsun.
Ben pes edecek insan değilim olmadım da.
Herkese hak ettiği değeri verdik.Bunda da değiştin dediler.
Ah be insanoğlu ağlasak neden ağlıyorsun,gülsek neden gülüyorsun,mutsuz olsak neden mutsuzsun....
Hayat devam edecek,ırmak yatağında akacaktır.
Alın yazısı zamanla belirecek,hatıralar kırış kırış izler bırakacak.
Saçlar da ya ağaracak,ya da savrulup gidecek.
Genç görünmeyi başarsak da genç kalmaya lüksümüz yok.
An gelir bitti bile diyemeyiz,bitmiş deriz...
Boşver yaşa hayatın anını.
Tesadüf diye birşey yoktur.
Tevafuktur hepsi...
Ne demiş Huzuli"Söz söylemek ilfan ister,söz anlamak insan".
Hayat hikâyelerimiz parmak izlerimiz gibi farklıdır...
Bir vefadır dar-ı dünya
Kimseye şad eylemez...