Siz hiç babanızı öldürdünüz mü?
Ben öldürdüm.
Her gece ağlaya ağlaya,
Farklı senaryolar eşliğinde öldürdüm babamı.
Ağladım, öldürdüm, daha çok ağladım,
Daha çok öldürdüm.
Ağladıkça hafifledim...
Babam öldü, ben tüy gibi hissettim.
Bu günden geçmişe elveda
İlkim iyikim....
İyi ki varsın her şeye rağmen iyi ki girdin hayatıma son kez içimde kalan her şeyi anlatacağım artık senden geriye içimde bir şey kalmasın diye...
Sen anlasanda anlamasanda ben anlatacağım. Bir ömür yanında olmadığım için üzgünüm zaten istemezsin ama yinede seni bu hale getirdiğim için üzgünüm ama ben de bittim bunu bil isterim,
Yaşam üzerine bir irdeleme.
" Akvaryuma iki balık koyarsanız onlar zaten sevgili olur. Önemli olan okyanusta karşılaşabilmek. "
Sahiden de günümüzdeki insanların neredeyse tamamının, büyük kitlelerin yaşantısını özetleyen bu söz aslında birçok şeyi açıklıyor ve insan denilen canlının düşünce algoritmasını ortaya çıkarıyor genel olarak. Sizin de dikkatinizi çekti
Orhan Pamuk Okuması Sonrası
Aslında romancı olmak istiyordum. Ama anlatacağım olaylardan da anlayacaksınız ki romancı olamadım. Şimdi ise burada, çocukluğumdan beri babamla ufak tefek de olsa sorunlar yaşayıp, bir nevi sığındığım bu sessiz evde, saf ve düşünceli bir romancı gibi camdan, az ilerideki bahçede çalışan kuyucu ustası ile çırağını izliyordum. Bu sessiz evimiz
Başka
kendim olamadım,
yüz değiştirdim aynadaki yüzüme.
ne yapsam, giydiremedim;
yalana beyazı, doğruya siyahı.
herkes gibi olmak,
ölümden beter bir şey.
çürümek, herkes gibi,
olmayan bir hikayede...
O.D.S
