Aşk mı...
Ben aşk nedir bilmem ki,
Bir gözlerini bilirim bir de gözlerine bakınca içimde oluşan sıcaklığı.
Ben aşkı bilmem,
Bir gülüşünü bilirim bir de o gülüşüne verdiğim ömrümü.
Aşk nedir bilmem ki ben,
Bir seni bilirim bir de bende ki seni bilirim.
Ben aşk nedir bilmem,
Bir seni bilirim bir de sensiz nefes alamayışımı.
Bir sen var içimde, bir de sen varsın işte.
Ben hayat nedir bilmem ki,
Bir tek seni bilirim...
Ben dünya nedir bilmem ki,
Dünyada bir tek sen varken dünyayı nerden bileyim.
Sensizliği bilmezken, seni anlatamazken,
Aşkı nerden bileyim aşkı nasıl anlatayım...
Ben aşkı anlatamam aşk nedir bilmem ki,
Bir tek seni bilirim....
İnsan şöyle bir gözünü çevirip baksa görecek.
Mesela Ağaç bizim ruhumuzu temsil edebilir . Üzerindekilerde beden elbiselerimizi. Zamanı geldiğinde bu beden elbiseleri dökülüyor, çürüyor, toprak oluyor.
Tıpkı bizim bedenimiz gibi. Baki kalan ve kalacak olan ruh dimdik ayakta kalıyor. Elbisesinden kurtulmuş vaziyete. Bu ruh zamani geldiğinde tekrar giyiyor elbiselerini . Her son baharda döküyor yapraklarını ve ilk bahar da tekrar diriliyor... Ne muhteşem bir örnek sonsuzluğu anlatmaya. Gözümüzün önünde yüzyıllardır aynı döngü devam ediyor. Tabi bu döngünün devam etmesi için o ağacı kesmemek gerekiyor.
Eğer ruhu baltalamazsan sonsuzluğu yakalarsın.
Ülkemizin insanlarına ve başarısına sahip çıkalım.
Arkadaşlar merhabalar. Öncelikle umarım çok güzel ve iyi haberler alacak güzel günler geçiriyorsunuzdur. Sizlere kısa bir şeyden bahsetmek istiyorum. Zaman ayırıp okuyanlara şimdiden teşekkür ederim.
Köyümüzde bulunan yaşı ilerlemiş tanıdığım biri var. Eski siyah önlüklü zamanlardan ilkokul mezunu bir abimizdir. Kendi çabaları ile askerlik ve uzun yıllardır yazdığı şiirleri kendi emekleriyle derleyip toparlayıp bir şiir kitabı haline getirmiştir. Kendi imkanlarıyla bir yayın evi ayarlayıp 1000 tane şiir kitabı çıkarmıştır. Sosyal medyayı fazla bilmediği için yardımcı olmak istedim. Böyle bir platformdan bahsettim. Çok sevindi ve mutlu oldu ve teşekkür etti. "Ben bir kitap çıkarttım. Köylüyüm ne hece ölçüsü ne şiir yazmasını düzgün bilmem. Kendi halimde yazarım. Seven okuyan da var sevmeyen ama tebrik edenlerde var. Köyümüzde, kasabamızda, ilçemizde değerli insanlar benim gibi siyah önlüklü zamanından ilkokul bir mezunu bir vatandaşa fazla sahip çıkmadı" diye serzenişlerde bulundu. Çok iyi biliyorum ki burada çok iyi ve sıkı okur olan insanlar çok iyi yazıyor olsada çok kötü yazıyor olsada kendince bir karalamalar yapıyor kitaplığında raflarının arasına iliştiriyordur. "Belki bir gün benimde kitabım olacak." Benimde var öyle bir hayalim.
Benim kendimce bir önerim var. Bu abimize sahip çıkıp onun gönlünü alalım kitaplarını başka şehirlerde okumalarını sağlayalım. Bizim için küçük onun için büyük bir sevinç olacaktır. Almak isteyenler yorum kısmına veya dmden ulaşabilir.
#1kgücü #1kbaşarısı #1ksıkıokurlar #1kbirlik #1kdayanışma
Mutsuzluktan ölmek üzeresindir ve kimse bunun farkında değildir. Zaten de kimsenin fark etmesini istemezsin.
Nasılsın derler iyiyim dersin. Oysa iyi olan birşey kalmamıştır bu dünyada. Bunu söyleyemezsin. Maskeni takar yalandan gülümsemeni yüzüne yerleştirir yoluna devam edersin.
Birşeyleri değiştirmek elindedir belki ama buna cesaretin yoktur. Bildiğin tek şey yorgun oluşun, artık tükenmiş hissedişin...
£.¥
Körleşen yalnızca gözler değilmiş.
İnsanın duygularıda körleşirmiş.
Ve duyguların körleşmesi gözlerin görmemesinden daha tehlikeliymiş....
£.¥
Yüreğim bir kafeste kaldı.
Ruhum kafesin başında bekliyor.
Ama bedenim özgür istediği heryere gidiyor.
£.¥
Kendimce karalamalar 5 sanırım
Bir düşünce de yaşamalı insan bir bedende ya da bir eşya da değil
Kendini yaslayacagin tek yer inandığın değerler olmalı
Bir başka insanın varlığına baglamamali kendini
İnsan bu gider insan bu unutur
Kendimden Kendime Notlar..
Hayatını insanların vicdanına bırakmaktan koru kendini,
Ölçütün kendi vicdanın olsun..
Yalnızlık...
İnsan ne zaman yalnız kalır ?
Kendinden bir kalp gittiğinde mi, yoksa bir kalpten gittiğinde mi?
Yalnızlık sadece gitmekle mi olur?
İki kalp birlikteyken de yalnız olmaz mı insan?
Hayatını adadığın bir çift gözde kendi yüreğini görememek midir yalnızlık?
İnsan ne zaman yalnız kalır?
Bir gönüle girdiğinde mi, yoksa bir gönülden çıktığında mı?
Bir gönülden çıkınca yalnız kalır mı insan, o gönlü kendi yüreğinden gönderemedikten sonra...
İnsan ne zaman yalnız kalır?
Yok sayıldığında mı, yok olduğunda mı?...