“Kıskançsın.”
“Kıskanmadım, hayal kırıklığına uğradım. Hem onun için hem de kendim için. Bizi bağlayan özel hiçbir şey yoktu. O zaten herkesle özeldi, demek ki benimle normaldi. Kırıcı. Aşağılayıcı. Sanırım ondan nefret ediyorum. Aslında kararsızım: Bazen ondan nefret ediyorum, bazense kendimden.”
Benim açımdan sadece bir hayal hatası oldu ve kendimden başka kimseye zarar vermedi.
Sayfa 140Kitabı okuyor
Herkesten nefret ediyorum, senden, kendimden.
Sayfa 73 - İş bankası kültür yayınlarıKitabı okuyor
Hiçbir güvencesi olmayan dedim de, Allah o kadar uzak mı duruyordu bu şehirden? Ya ben Allah’ı nerede kaybettim? Kendimden utanıyorum…
Ölüm, bu biriktirdiklerini beklemez diyordu kanaatkar bir edayla.
Biz toprağı eşelemeye devam ediyorduk…
Sayfa 90Kitabı okuyor
