Perişan bir haldeyim. Fakat içimde kendimden bile sakladığım bir ümit var…
Sabahattin Ali
günümün büyük çoğunluğunda sürekli goygoy yapıp eğlendiğim için, ilk tanıştığım herkes benim ortalama bir kültüre sahip, özgüvenli, eğlenceli ama çok şımarık biri olduğumu düşünüyor. sonra birbirimizi tanıdıktan sonra mutlaka seviyorlar.
datlum, balum diyorum onlara ben çok okudum, izledim, gezdim ortalamanın da üstünde bir kültüre sahibim ama kendimden ve herkesten çok sıkıldığım için dünyadan bir habermiş gibi yaşıyorum. sen bana rus edebiyatını sor ben sana romanlardaki mantıksızlığı örneğin o romanların yazıldığı dönemde Tatar istilası olduğu için demiryolunun çalışmadığını ama romanlarda karakterlerin hep demiryolunu kullandığını ya da kıçını da yırtsalar beş rubleyle asla bir hafta geçinemeyeceklerini falan anlatırım ya da dalinin eriyen zaman tablosunun nasıl ortaya çıktığını falan. yani insanlara önyargıyla yaklaşmayın belki bazı insanlar bilgiden bile kaçıyordur bilgi onun laneti olmuştur eğlenerek hayattan mutluluk dileniyordur bunu bi düşünün litfeeen :D
Ben bile kendimden zaman zaman nefret ediyorsam sen beni nasıl sevebilirdin?!
Sonu olmayan bir girdap bu!
Dönüp dönüp kendime çarptığım.
Kendimden kendime verdiğim hasarlarım.
Kendi pansumanımı kendim sardığım.
İyleştirip baştan kanattığım.
Yazarken bile bir döngüye alıyorum farkında olmadan.
Bir tanem, Füsun'um..
Sözümü tutamadığım için beni affet. Canım Füsun'um, aşkım, her şeyim. İşte yine yüz yüzeyiz. Sana en başta verdiğim sözü tutamayacağım bir tanem. Yanı başında kalamayacağım. Ama beni affedeceğini biliyorum çünkü sen sevdiğini affetmeyi bilirsin. Seni dünyadan çok seviyorum. Hani birlikte okumuştuk küçük prensi, ben sana oradaki tilkiyim deyince sen kızmıştın. Evet, ben o tilkiyim. Beni sevginle evcilleştirdin. Ben kaçamaz oldum. Bana beklemeyi öğrettin, bana aşkın yolu yordamını öğrettin. Füsun, sen beni yeniden yarattın. Seni dünyadan çok seviyorum, hayattan çok seviyorum seni. Ama ben yaralıyım bir tanem. Gücüm kendime yetmiyor. Gücüm seni kendimden korumaya yetmiyor. Dün seni mutlu etmek için çıktım yola, ben uçarken senin kanatlarını kırdım. Ben mutluluğu bilmiyorum Füsun, korkuyu senin gözlerinde gördüğümde anladım. Kendimi güle deli gibi aşık olup yapraklarını yiyen bir kurtçuk gibi hissediyorum. Ben uzağa gidiyorum bir tanem. Sevgimin seni acıtamayacağı bir yere. Seni acıtmadan, incitmeden sevebileceğim bir yere. Bana delibal diyorsun ya. Delibalın fazlası zehir Efsun. Delibal zehir. Bana uzun mu uzun bir aşk yaşattın. Çok mutluyum illa ki. Sen de mutlu ol, bir de beni affet. Şimdi değilse bile bir gün affet. Sayamayacağın kadar öpücük. Yıldızlar kadar öpücük bir tanem.
Delibal 🎬
Minicik bir "latifecik"
Uzun zamandır aralıksız bir şekilde, araya başka hiçbir kitap koymadan Yeşilin Kızı Anne serisini okuyorum. Bana çok iyi gelen, içimde daha iyi bir insan olma arzusunu coşkulu bir biçimde filizlendiren bir seri. Bu kitaplar vesilesiyle bakış açımda köklü değişikler olduğunu hissedebiliyorum.
Yavaş yavaş by serinin de sonuna geliyorum ama ne