Darağacındaki Gül
Merhaba sevgili 1000kitap okurları. Bugün sizlere 2 yıl önce yazdığım ve kimse ile paylaşmadığım küçük bir hikayeyi paylaşmaya karar verdim. Umarım ilginizi cezbeder ve beğenirsiniz. Nacizane hikayemin adı "Darağacındaki Gül".
Gözlerimi yavaş yavaş açıyordum. Kafamda kaynar sular kaynıyormuşçasına başım ağrıyordu. Üstümden at arabası
YOL VE YORGUN GÖVDE
"Eğer talihsizliklere saygı duymayı öğrenemeyeceksen, ne diye yollardasın? Ülkene dön ve modern insanlar gibi, yaşamın risklerine karşı maddi manevi tüm varlığını bir sigorta şirketine sigortalattır."
Nerdeyse üç gündür bir yük kamyonunun kasasında süren yolculuğum, gün doğumuyla Jakarta'da sonlanmış, işlek
KENDİME SARI ELBİSE ALDIM
#51075561 etkinliği kapsamında ismini vermek istemeyen bir arkadaştan kısa bir hikaye:
Havva, garadeniz'de yaşayan kendi halinde bir ailenin en büyük kızıdır. Hedefi orman mühendisi olmaktır. Artvin'de bu bölümü kazanır, okur ve mezun olur.
Diplomasını alıp eve geldiği günün dört gün sonrası, annesi alır karşısına Havva'yi ve konuşur. Daha önce tüm aile bireylerinin karar verdiği o önemli meseleyi.
Lafa nereden başlayacağını bilemez anne, çünkü Havva'nin haberi olmadan Adana'daki doktor kuzeni ile Havva'yi evlendirme kararı almışlardır.
Bunları duyunca, ne tepki vereceğini bilmeyen, zaten içine kapanık olan Havva, odasına kapanıp gizlice ağlamakla yetinir.
Oysa dokse içini; söylese annesine başka birini sevdiğini onlar da anlayışla karşılar ve belki vazgeçerlerdi. Çok utangaç biri olduğundan söyleyemez ve itaat eder ailesine.
İsteme , söz derken nişan günü gelip çatar.
Salon vb. ayarlandiktan sonra sıra kıyafet alışverişine gelir. Ancak Havva aradığı nişan elbisesini bir türlü bulamaz. Sonra diktirmeye karar verir.
Herkes pembe, yeşil, mavi tonlarında beklerken
Havva sapsarı (altın sarısı degil) bir elbise ile gelir salona. Evet, hiçbir renk o kadar yakışmamıştir Havva'ya;ruh haline; dünyasına...
Sadece fotoğrafını çekenlere gülümser o gün. Herkes çekingenliğine verirken, yanında olan iki can arkadaşı durumdan haberdardır sadece.
Gerçekten Havva çok güzeldi. Sarılar içinde daha çok güzel olmuştu. Hüzün mevsimi Eylül'e yakışan bir hüzünle...
Eylül Ayı (2019) Hikaye Etkinliği (5-30 Eylül 2019)
Bu Gün Seni Yüreğimde Öldürdüm...!
Ne Zaman Islatsa Yağmur Bu Kaldırımları Buğulu Bir Hal Alır Gözlerim Sonra Süzülür Gözyaşı Tanecikleri...
Ne Zaman Ağlayıp Sızlasa Bir Yorgun Bulut Kıramaz Gönlüm Esaret Zincirlerini...
Yüreğim Saçlarımdan Dağınık Gözlerimde Ümitsiz Bir Bekleyiş, Kederler İçinde Yalnızlığımı Öğütüyorum...
Sevgimi Ayağının Altına
Yağmur
Mumlar söndüğünde köyde, hepimiz toplanırdık ninemin dizinin dibinde. Çiçekli bir fistanla yamalanmış bir elbise. En çok dikkatimi çeken buydu çocuk aklımla. Hâlâ hayretle hatırlarım... Nineme sorduğumda uyumuna rağmen fistanı, ellerimde tutarak çiçekleriyle, bahar gibi bakardı, genç kız gözleriyle... Ve anlardım ve elbet ki yıllar sonra çok daha