OĞLUM 12 YIL UYUDUKTAN SONRA UYANDI...
Bir gün çok sinirlendi. Yine kendini balkondan atmak istedi. Zor ikna edebildik. Akşam oldu, onu uyuyor zannettim. Babasıyla ne yapacağımızı konuşurken bir ara "oğlumuzu olmazsa bağlayalım" diye ağlayarak anlatıyordum ki birden yatağından doğrulup sadece bana bakarak, "yazıklar olsun size,
Ahmet Kaya' ya ithafen:
"İşte gidiyorum...
Karşılıksız bir aşka kurban ettim ömrümü!
İşte gidiyorum,
Toprak alsın benim de bu hazin öykümü...
İşte gidiyorum... gurbet yorgunu gövdemi,
Çukura kim indirecek?
Hayal Gücüme Sağlık :)
Senin gittiğin gün ben ilk kez Tezer Özlü okumaya başlamıştım. Aynı zamana tekabül eder.. Sinemaya giden bir dolmuşta içim acıyarak okudum "Çocukluğun Soğuk Gecelerini". Çok bahsediyorum Tezer'den biliyorum ama tesiri altındayım nicedir. Gerçekçi yazar biliyordum elbette. Ama çok acıttı gerçekleri beni. Çok.
Sen, yalnız sinemaya gidilir
Her Gün Öksüz Yetim Kaldım!
Her gün öksüz yetim kalmak...
Nedir her gün öksüz yetim kalmak? Her gün anam babam mı ölür/ölmeli -konu da tam bu aslında -! Evet her gün ben yetim kalıyorum, bakıyorum şöyle bir haberlere de nasıl kalmam ki diye serzenişte bulunuyorum. Ya bir gün yüreğim, Suriye'ye gidiyor ya da Irak'a bazen Saray Bosnalara bazen Afganistan'da ki kardeşime.