Hodri Meydan
...
Bahanelerim cebimde
kendimi sessize aldım.
Aşılmaz bir duvarım artık.
Geç geçebilirsen!
Yık yıkabilirsen...
.
Hoşçakal
...
Bahanelerim cebimde.
Kendimi sessize aldım
aşılmaz bir duvarım artık.
Geç geçebilirsen ;
Yık yıkabilirsen...
.
Sessize aldım kendimi, gitgelli aklımı... Sorumluluk yüklü omuzlarımı, sevmeyi becerebilen kalbimi, her şeye anlam yüklemeye meyilli zihnimi... "Ama neden" lerimi, kaygılarımı"aslında" larımı... "SESSİZE ALDIM"...Seyrediyorum... Her şey geldiği gibi... Her şey geldiği kadar...
İçimden geçen
Burayı ihmal ettiğim dönemler oluyor. Aslında buraya yazmıyor oluşum kitap okumadığım anlamına gelmez. Mesleğim gereği okuduğum kitaplar da öyle bir solukta bitecek cinsten değil yoğun bir düşünmeyle beraberinde bu bilgileri içselleştirmek ve bir şekilde terapi seanslarına uyarlamak gerekiyor. Bu yüzden kitap bitirememe gibi bir huy edindim altını çizip ara ara bakıyorum, unuttuğum kaçırdığım yerleri yeniden düşünmeme olanak sağlıyor. Ancak geçmişe dönüp baktığımda burayı aktif bir şekilde kullandığım zaman dilimlerinde içsel dünyama daha bir yoğunlaşıyorum. Yaşamın kargaşasında bir telaşa kapılıp kendimizi ihmal ediyoruz. 2021'e yeni girdiğimiz şu günlerde bu seneye dair kendime vermiş olduğum sözlerden biri de kendimi ihmal etmemek oldu. İçsel dünyama ve yılın ilk kitabına giriş yapıyorum. 'Sana Gül Bahçesi Vadetmedim' ile. Altını çizdiğim cümlelerin büyük bir kısmını sizinle paylaşacağım. Birkaç gün her şeyden uzaklaşıp telefonumu sessize aldım sadece buradayım. Dilerim kendinizi ihmal etmediğiniz öz şefkatinizin yoğun olduğu 'kendimize iyi davranacağımız ' bir sene olur.
GÖRÜCÜ
İşten eve geldiğimde oldukça yorgundum. Elbiselerimi değiştirip hemen odama çekilip uzanmak istiyordum.
--Anne! Ben geldim!
Mutfaktaydı. Sesimi duyunca ellerini havluya silerek yanıma geldi. Gülümsüyordu.
--Hoş geldin, aslan oğlum. Hay maşallah. Seni yaradana kurban olurum ben.
Şaşırmıştım. Ama hemen kendimi toparladım. Ne de olsa böyle bir