208 syf.
·
Not rated
Yaşayan ölüleri kabirden gelen sözler değil ancak İsrafil’in suru diriltebilir.
Bu kitabı okuyarak da bir nebze olsa kadını, tesettürü, aileyi ve İslami asıl düşünce adına bazı şeylerin tekrar özüne dönmesi en önemlisi gerçeklerin farkına varabilmek, unuttuğumuz gerçeklerle yüzleşmek ve kendimize dersler çıkarabilmek için okunması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum.
Yaşayan ölüler olduğumuz gerçek Rabbim ölüm ve kıyamet günü gelmeden uyanmayı nasip etsin.
Etrafa da gram katkımız olsun mu?
Müptezeller bittikten sonra yaklaşık altı-yedi tane kitabın kapağını açıp, göz gezdirip başlamadan bırakan ben... en sonunda da en alttaki bu kitabı çıkarmakla çok iyi yapmışım.
Şu ana kadar okuduğum, çok beğendiğim ve isteyenlere tavsiye ettiğim Koku, Serenad, Uçurtma Avcısı ve hatta Şeker Portakalı'nın evet Zeze'nin bile üstüne çıkabilecek bir
Süpermen Türk Olsaydı Pelerinini Annesi BağlardıAhmet Şerif İzgören · Elma Yayınevi · 20195.3k okunma
“ Keşke imkan olsaydı da( ki insan tabiatı için bu aslan mümkün değildir) herkes, hepimiz, benliğimizin en gizli köşelerini olduğu gibi açığa vurabilseydik; başkalarına, hatta en yakın dostlarımıza, sırası gelince kendimize bile itiraf etmekten çekindiğimiz ne varsa, hepsini korkmadan ortaya dökebilseydik, dünyayı saracak pis kokudan hepimiz boğulurduk.”
Dostoyevski okumalarında sırayı Ezilenler aldı.Ezilenler’de her ne kadar çok bilindik aşk hikayesi anlatıyor olsa da bu hikaye Dostoyevski’nin kaleminden dökülünce bambaşka bir hal alıyor.Karakter o kadar kanlı canlı karşınıza çıkıyor ki tüm gerçekliğiyle görünür hal alıyor.Ruh çözümlemesinde ki ustalık okuduğunuz roman karakterlerinin ruh haliyle bütünleştiriyor.Sıradan bir aşk hikayesinin içinde o dönemde yoksullukla mücadele eden,gururlu ve ezilen insanların mücadelesi var.Karşılıksız sevginin,özverinin,evlat sevgisinin yüceliği var.Tüm güzel duyguların eşlikçisi yoksulluk,yaşam mücadelesi ve Onur savaşı var.Ve bunların karşında üstünlük,hor görme ve ezme var.İyinin karşında kötü var.Güçlünün karşında güçsüz.Adaletin karşında adaletsizlik var.Çok yoğun duygular eşliğinde okuduğum son zamanlarda en etkilendiğim kitaplardan biri oldu Ezilenler.
Kitap için ne söylemeli ne yazmalı da can atsın herkes okumak için, nasıl ifade etmeli Aziz Nesin'in ustalığını, hangisinden başlamalı, kimleri taşlamalı...
İyi ki kendi kendime Aziz Nesin okuma etkinliğini başlatmışım. Aziz Nesin'in ustalığını tekrar tekrar, her hikayede göremezdim o zaman; kâh kahkahayla kırılıp, kâh ulaaan diyemezdim...
Aziz Nesin'in ustalığını her defasında, tüm incelemelerde yazmanın bir anlamı yok bu zaten aşikâr, bu kitabın farkı Aziz Nesin'in Aziz Nesin'den seçtikleri olması.
Gülmek isteyen de, düşünmek isteyen de buyursun. Bol bol güleceğiniz malum, kendimize, memleketimize, yaşadıklarımıza, saçmalıklarımıza, akılsızlığımıza, olur işleri olmaza bağlamamıza... O zamandan bu zamana ne değişmiş ki diye sormamıza sebep olan bu kitabı MUTLAKA OKUYUN lütfen...
Bugüne kadar hiçbir kitaba inceleme yazmamıştım, Pınar Hanımın ilk kitabı olduğu gibi benim de ilk incelemem olacak.
Öncelikle kitabı kişisel gelişim kitabı olarak nitelendirmek istemediğimi belirtmeliyim. Size bir yol gösterici ya da zaten bildiklerinizi, yüzleşmek istemediğiniz gerçekleri anlatarak size hatırlatan bir ses. Pek çok kişisel
Benliğin saltanatı şu günümüzde yaşadığımız; egoların krallığı. Bir diğerinden daha görünür,daha sevilir,daha bilinir,takip edilir,bahsi edilir olabilmek için benliklerin hırsla,dur durak bilmeden semirttiği vahşi bir cangılda yaşıyoruz. Bu cangılda ilerlemenin bir tek kuralı var; elindeki baltayı yoldaki bir çalıya mı denk gelir yoksa yandaki birine mi çarpıp yaralar diye düşünmeden sallamaya devam et,gücünü göster,ez,kes,doğra ama ilerle! Önemli olan sensin,senin yolculuğundur! O yüzden nefsini denetleme asla,sorma,sorgulama; sen oyunu kuralına göre oynuyorsun. Birileri (velev ki kendi varlığın) zarar görüyorsa bu oyunun kurallarının suçu.Kuralları sen koymadın sonuçta! O yüzden sorma,sorgulama;sadece kendini temize çıkar ve baltanı salla,ilerle!
Bu cangıldaki yolculuğumuzda durup düşünmeyi, kendimizi temizleyip yüceltip durmaktan vazgeçip çuvaldızı kendimize batırmanın vazgeçilmez gerekliliğini anlatıyor Sufi Psikolojisi. Konuya psikoterapi penceresinden bakıyor,evet ama bence daha ötesine davet ediyor okuyanı.İnsanlığın,özelde de İslam tasavvufu geleneğinin asırlardır damıtıp biriktirdiği nefis terbiyesi ekolünün pozitif bilimlerin belki de en sadra şifa olmuş/olabilecek biçimi psikiyatriyle olan şaşırtıcı benzerliklerine dikkatleri çekiyor. Dinlerin öğretileri ya da ruhun doktorluğu olsun farketmez, en değerli çabanın insanı kendini putlaştırmaya iten süreçlerden çekip alma çabasına talip olmaya,insana hakiki özgürlüğü verip Yaratan’la,evrendeki gizli vahdetin manasıyla kucaklaşmaya davet ediyor. Bu anlamda bence Müslümanca bir direniş yoluna işaret eden bir levha işlevi görüyor. O yüzden değerli bir eser.
Tavsiye edilir.
