Ben kendimle iyiyim...
***
Sayfa 50Kitabı okudu
Uğursuz Bir Şey Geliyor Bu Yana
“Baba, dedi Will çok alçak sesle. “Sen iyi bir insan mısın?”
“Senin ve annen için, evet, olmaya çalışıyorum. Ama hiçbir insan kendi başına bir kahraman değildir. Ben kendimle bir ömür yaşadım, Will. Kendimle ilgili bilmeye değer her şeyi biliyorum—“
“Ve bunları topladığında…?”
“Toplamları mı? Geçip giderlerken ve ben çoğunlukla çok sessiz ve gergin otururken, evet, sanırım iyiyim.”
Sayfa 130 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
“Sen... Neden geldin?” diye sordum.
Gözleriyle masayı işaret etti.
“Sana yemek yollamıştım. Ama kapıyı açmamışsın. O yüzden geldim.” Kendi kendime güldüm. Kızları öylece bırakıp da mı gelmişti acaba? Tüh. Yazık oldu.
“Üzgünüm. Kapıyı açmak için yürüyebilmem gerekiyor. Ben de yalnızca koşabiliyorum.” Kendimle dalga geçmeme sinirlenmiş gibi gözlerini devirip eliyle çenesindeki sakalları kaşıdı.
“Bir an, durumunu unutmuşum. Ee, tuvalete gitmek ister misin? Sonra sorun olmasın?” Başımı hayır anlamında sallayıp masayı biraz daha kendime çektim. Bu yemekler bana bir hafta yeterdi. Acaba Bora Karahanlı odaya bir hafta boyunca uğramayacak mıydı?
“Hayır. İyiyim ben. Git artık. Kadınlar bekletilmeye gelmez! Kaçarlar valla. Benden söylemesi.” Yüzüne bakmadan tavsiyemi verip kendi söylediklerime güldüm ve tabağımdan aldığım bir dilim patatesi ağzıma attım.
“Gidiyorum. Bir ihtiyacın olursa...”
“Olmayacak!” Birkaç saniye bir şey söylememi bekler gibi başımda dikildikten sonra nihayet odadan çıktı. Televizyonun sesini açıp yemeğime döndüm. Sadece beş saniye sonra kapı tekrar açıldı ve Bora Karahanlı’nın kafası göründü. Kafasını içeri doğru uzatmış bana bakıyordu.
“Telefon numaram sende vardı, değil mi?” Gözlerimi devirdim.
“Evet. Beni merak etmen ne hoş!” Kendi kendime kıkırdayıp yüzüne baktığımda gayet de ciddi göründüğünü gördüm. Hem ciddi hem de beni merak ediyor. Bari gül be adam!
Kendimle baş başayken iyiyim ben.Bir seferinde, yanında sıkılmadığım tek insanım galiba, diye düşünmüştüm.Hatta kendimle yaptığım konuşmalarda tek bir yanlış anlaşılmanın bile olmadığını fark edip rahatlamış ve bunu anladığım için mest olmuştum.
Bana dokunmayın, ben kendimle iyiyim.
Sayfa 50 - Olimpos YayınlarıKitabı okuyor
Bu adamı görür görmez işte dedim bu o, bu benim yıllar önce bıraktığım ben, orada kalsaydım ben bu olurdum, her şeyi birbirine bağlayan benlikli bir meczup, bu yollu karşılaşmalarım oluyor kendimle, biliyorum ki dönmüş dolaşmış bir hale bürünmüş bugünkü halimin önüne düşmüşüm, paralel evrenlerin karşılaştığı nokta, gidip elini tutasım geliyor, üzülme, hepsi geçti bak diyesim, üzülme artık ben iyiyim diyesim.
Sayfa 123Kitabı okudu
