Bizler aşkın eline düştük, kendimizden kurtulduk.
Bakalım aşk bize ne yapacak Sen ise kendindesin kendi elindesin kendine tapıyorsun.
Senin için uyumak gerekir, git bol bol uyu!
Kendini arama artık
Kendindesin
Sadece tamamlandığın kişiden yoksunsun
Nefes alamıyor gibi olsan da
Boş ver
Bir kıyıya var
Düşünceni dalgalarla kardeş et
Uzun uzun dal
Geçmişindeki kayalar uçuruma yuvarlansın
Sen sağlam dur
Bekleyiş şimdi sindi üstüne.
Sen, benliğe kapılıp kendi etrafında döndükçe, kendini tavaf eder sayılırsın.
Böylece sen, kendi kendini tavaf etmekle dinden dönmüş bir kâfirsin.
Bu hâlle nasıl olur da Kâbe’ye varmış sayılırsın?
Sen kendindesin, daha kendinden kurtulamamışsın...
ne bir sitem ne bir efkâr. yüzünde köhne bir ifade var hep. dört yıl öncesinden. benim, ben. bak, yüzünden inmiyorum ve ellerinin arasındaki boşluklara öfkemi sızdırdım. seni benimle sınıyorlar. seni kendindesin sanıyorlar. sana göre en karanlık zindanın parmaklıklarıyım yüzünde. beni bile seçemiyorsun, kimim, kimlerdenim ve neden varım. insanlar