Zihniyetimizi değiştirmeliyiz. Hareket eden, eylemci, sahip olmadan başaran, başarısıyla gururlanıp kendini üstün saymayan insan tipi yetiştirmeliyiz! Bunu başarmak ancak doğaya dönük; doğa, hayvan ve insan sevgisini aşılayarak mümkün olabilirdi. Ancak böylesi tüketim hırsıyla koşullanmış, gurur ve yarış üzerine kurulu toplumlarda düşündüklerini gerçekleştirmek hiç de kolay değildi ama olanaksız da değildi.
"Oysa yaşamın amacı, kendini geliştirmektir. Kendi doğamızı mükemmel surette gerçekleştirmek, her birimizin dünyada bulunuş amacıdır."
Sayfa 32Kitabı okudu
Gelişmek ve kendini gerçekleştirmek için gerekli!... Hakiki insan olabilmek için! İnsan hayatta kalabilmenin çok ötesinde, gelişmek, kendini aşmak için var edilmiş bir varlık.
Sayfa 330
“İyi etki diye bir şey yoktur ki, Mr. Gray. Etki denen şey tümüyle ahlaka aykırıdır, yani bilimsel yönden ahlakdışıdır.”
"Neden?”
“İnsanın birini etkilemesi demek ona kendi ruhunu vermesi demektir de ondan. Bu insan kendi doğal düşünceleriyle düşünmez artık, kendi doğal ihtiraslarıyla yanmaz. Erdemleri sahici değildir. Günahları -günah diye bir şey varsa eğer- ödünçtür. Bu insan başka birinin müziğinin bir yansıması olup çıkar, kendisi için yazılmamış bir rolde oynayan bir aktör. Yaşamanın amacı kişinin kendini geliştirmesidir. Doğamızın gereğini kusursuz olarak gerçekleştirmek: İşte her birimizin burada olmamızın nedeni budur. Oysa şimdilerde insanlar özdenliklerinden korkuyorlar. Görevlerin en yücesini, yani kişinin kendi özbenliğine olan görevini unutmuşlar. Hayırseverliklerine diyecek yok. Açları doyuruyor, dilencileri giydiriyorlar. Gel gör ki kendi ruhları aç, çıplak. Soyumuzda cesaret diye bir şey kalmamış. Belki de hiçbir zaman yoktu. Toplum korkusu -ki ahlakın temelidir-, bir de dinin püf noktası olan Tanrı korkusu: Bizi yöneten iki şey işte bunlar. Öte yandan, gene de...”
Kendi dâvâsının ileri saflarındaki bir lider olan Salih Beyin bu dönüşüyle ilgili olarak özel tedbirlere başvurmasını, özellikle can emniyeti açısından akla yatkın buluyor ve ısrar etmeyerek konuyu değiştiriyoruz.
"Şu anda, Türkiye'deki marksistlerin gerçek gücü nedir?" diye soruyorum: Şöyle cevap veriyor:
"1. Yüzde altmışı, şöhret ve şehvet düşkünüdür.
"2. Yüzde otuzu, makam ve para düşkünüdür.
"3. Yüzde beşi, kendi özel hesaplaşmasını bu yolla gerçekleştirmek için uğraşır.
"4. Yüzde beşi ise, hayâl ettikleri dünyaya kavuşmak için, hiç bir ücret beklemeden çırpınıp durur.
