YAŞLANMAYA KARAR VERDİĞİMİZ GÜN YAŞLANIRIZ...
Ruh yaşlanmaz, o ebedi ve sonsuzdur.
Yaş aldıkça yaşlandığımızı zannederiz, oysa yaşamadıkça yaşlanırız
30'unda yaşlanmış insanlar tanıdım ben, 70'inde benden genç..
İnsan tutkuları, heyecanları, düşleri kadar gençtir;
Ya da korkuları, endişeleri, kaygıları kadar yaşlı.
Hiçbir şey için bu benden geçti demeyin, kendinizi bloke etmeyin.
Gençlerle zaman geçirin, espri anlayışınızı asla kaybetmeyin.
Geçmişte yaşamayın, yaşlanmanın en büyük belirtisi budur.
Affedin ve geçin, güzel anılar var bir sürü hatırlanacak,
onları seçin..
Ruhunuz tüy gibi hafif olsun, çocuk masumiyetinde,
abartın küçücük mutlulukları, o zaman büyük olurlar.
Tecrübelerinizin ve yaşam deneyimlerinizin kabuğunuzu sertleştirmesine izin vermeyin.
Gerçek güzellik gözlerinizin biçimi, burnunuzun güzelliği değildir;
İçinizden gelen yüzünüzü aydınlatan ışıkla ilgilidir..
Belki de hayatın sırrı budur;
Her şeyi ilk kez yapıyormuş gibi çocuk acemiliğinde,
Son kez yapıyormuş gibi bilgece yaşamaktadır.
Zaten olgunluk dedikleri nedir ki..?
Bir çocuğun masumiyetiyle dünyaya bakmaktan başka...
Alıntı
KENDİNİZİ AFFEDİN
İnsanların kendine yalan söylemesinin en büyük nedenlerinden biri, yanlış yaptığı şeylerin veya yerine getirmediği sorumlulukların sonuçlarından kaçma isteğidir. Geçmişin yanlışlarından, hatalarından sıyrılıp yolunuza devam edebilmeniz için öncelikle kendinizi affetmelisiniz. İlk başta size tuhaf gelebilir ancak insanın kendini affetmesi, hayatın birçok alanında güçlü bir etki yaratır. Kendinize karşı dürüst olup eylemlerinizin sorumluluğunu üstlendiğinizde ve yaptığınız hatalar için kendinizi affettiğinizde hayatta ilerlemeye hazırsınız demektir. Bu, kendinize karşı dürüst olmayı biraz daha kolaylaştırır.