Hayatın, Yaşayanlarına Bağıran Sayfaları...
“Hayatı, bir kitap okur gibi geriye yaslanıp okuyamazsın” diyen 
Tarık Tufan'dan “Hayatın tamamını değil belki ama uzunca bir sürecini okuma yolculuğu” diyerek başlayabilirim yazıma.
Sayfaları çevirdikçe; hayatın sorunlarının, kayıplarının, sarsıntılarının acınasılığı ile karşılaşacaksınız. Bir kent ne kadar yük olabilirse o kadar yük olacak ve tüm bunların derinliğinde kaybolacaksınız. Bu karşılaşmalara ve kayboluşlara; arayışların, çabaların, yorgunlukların, yanılgıların ve sonra düşlerin düşüşlerinin yolculuğu da diyebiliriz. Kekeleyen bir çocuğun sıkıntılarını anlatmasının zorluğu ile anlatmış tüm bunları. Bazıları tekrarlı ve bazıları da yarım… Radyo programı sunucusunun insanların iç dünyasını sunumu ve “Artık bırak beni” lerine “Ben senden başkası değilim” yanıtını veren iç sesiyle kavgaları eşliğinde.
Üç ana bölümünün başlığı ile özetliyor aslında tüm bu sözlerimi:
- Hala nefes alıp verebiliyorsam hayatta bir şeyleri değiştirebilme şansım var demektir
- Hala nefes alıp verebiliyorum
- Hayatta bazı şeyleri değiştiremem
İşte umudun, iç benliğin yitirilişine yolculuğu…
[ Nâzım Hikmet & Orhan Veli ]
1955 yılında Budapeşte'deki Kent Radyo'sunda bir konuşma yapan Nâzım Hikmet, çok seyahat ettiğini söyler... Bunun üzerine şaire sorarlar:
"Acaba bu sık seyahatleriniz sırasında yanınızda bulundurduğunuz kitaplar nelerdir?"
Nazım'ın yanıtı çok açıktır:
"Şimdi size söyleyeyim... Mesela benim bavulumda neler var... Bir defa tabii Orhan Veli var... Öyle sanıyorum ki Orhan Veli bizim en güzel şairlerimizden biri... Çok genç öldü, yazık oldu ama, ölümsüz..."
Konuşma ilerleyince Nazım'dan birkaç Orhan Veli şiiri okumasını isterler... İlk olarak 'çok sevdiğini' vurguladığı Sere Serpe'yi okur... Şiiri bitince şu yorumu yapar:
"Ne güzel Türkçe, sonra nasıl İstanbul, nasıl İstanbul kızı..." Sonra Delikli Şiir, Vatan İçin ve Cevap'ı okur... Son olarak "bir tane daha okuyayım...
Doyum olmuyor ki..." der ve Gelirli Şiir'i okur...
Sayfa 18 - Ayna Yayınevi, Basım Yılı 2001Kitabı okudu
“Aramızda yüz mil var. Yüz mil, sensiz onca yalnızlık dolu akşam, bütün bir kent ve işim var. Ve aramızda benim özlemim var.”
Sayfa 39 - Yapı Kredi Yayınlaro
Hayır, Yunus'un işaret ettiği durumla modern insan tavrı aynı değil. Yunus, dilsizlerin haberini kulaksız dinleyebilmek gerektiğini ima ediyordu. Gerçi günümüz insanının fazla konuşma gereksemesi duymadan işlerini yürütebildiğini söylüyoruz. Bazen hiç konuşmadan da işlerin kotarılabildiği oluyor. Girdiğimiz bir markette kimseyle tek bir
Sayfa 23 - İz YayıncılıkKitabı okudu
