Âh dedem! Hakikate doğru koşuyor, koştukça susuyor. Testimi senin iman çeşmenden dolduruyorum. Senin sâdık rüyalarının kıyısında filizlenen ihlâslı güllerin ibret alınası kokularını çölün teniyle harman ediyorum. Ruhumun takva ehli toprakları kabrinin huzur veren ışığında daha da bereketleniyor. Âh dedem! Kabrinin başındayım. Ne hayaller ile
Kerbela'daki zulüm
Zulüm karşısında hiçbir şey yapmaksızın durmak tarafsızlık olamazdı. Resulullah'ın buyurduğu gibi haksızlık karşısında tutulan el ve susan dil şeytandandı ya; içlerinin sadece yanması onları bu zulme ortak kılınmaktan kurtaramayacaktı. Bunca vahşet ortasında kılıçları zalimlere yönelmeyenlerle de en az zalimlerle olduğunca hesaplaşacaklardı....
Sayfa 476Kitabı okudu
Resim