Bir vücudun canlılığı, onun kısımlarının yan yana bitiştirilmesi değildir-ne de başka yerden gelmiş bir tinin otomata inmesidir, ki bu hala vücudun kendisinin içsiz ve 'kendi'siz olduğunu varsaymak olacaktır. Bir insan vücudu, gören ile görünür arasında dokunan ile dokunulan arasında, bir gözle diğeri arasında, el ile el arasında bir çeşit kesişme olduğunda, hisseden-hissedilir'in kıvılcımı parladığında, sönmeyecek bu ateş yandığında -ta ki vücudun bir kazası hiç bir kazanın yapmaya yetmeyeceğini bozana kadar- buradadır.
Oysa bu garip değiş tokuşlar sistemi verilir verilmez, resmin bütün sorunları ortadadır. Bunlar vücudun bilmecesini vurgulamakta, bu bilmecede onları doğrulamaktadır. Madem ki şeyler ve vücudum aynı kumaştan yapılmışlardır, vücudumun görüşünün bir şekilde şeylerde gerçekleşmesi gerekir, ya da onların belirgin görünürlüğünün vücutta gizli bir görünürlükle katmerlenmesi gerekir. 'Doğa içeridedir'der Cezanne. Nitelik, ışık, renk, derinlik -ki orda önümüzdedirler- ancak vücudumuzda bir yankı uyandırdıkları için, vücudumuz onlara kabul verdiği için oradadırlar.
Sayfa 35Kitabı okudu
Bugün size bu satırları duygusal bir ihtiyaçtan ötürü, sizinle karşılıklı konuşabilmek için yanıp tutuştuğum için yazıyorum. Kolayca tahmin edebileceğiniz gibi, söyleyecek hiçbir
şeyim yok. Dipsiz bir bunalımdayım bugün – hepsi bu. Sözlerimin saçmalığı halime tercüman olsun.
Asla bir geleceğe sahip olmamış olduğum günlerden birindeyim.
Sayfa 17Kitabı okuyor
