Birisi beni hayatımdan alıp çok uzağa fırlatsa keşke, geriye en ufak bir parçam kalmayacak olsa bile razıyım.
Konuşmayı beceremem ki ben. Keşke gözlerime bakınca her şeyi anlasan Leyla.
Sonra gittin ..
… Çocuk oldum sonra ağladım,
yağmur bile beni ayıpladı.
Söz dedim , söz verdim .
Ruhumu gömdüğüm yer hâlâ belli.
Güneşi özledim,
sonra seni ..
Keşke gölgesine razı bir fesleğen olaydım ."
Didem Madak
Grapon Kâğıtları
