Dadada
Seni tekrar gördüğümde
Yine konuştuğumuzda
Her şey ilk görüştüğümüzde ki gibi oldu
Belki sadece benim içindir bu
Cunku sana baktığımda
Her şey aynıydı
Davranışın, bakışın
Ama olsun yine de mutluyum
Karanlık Bir Kış Günü: Palto
Geçtiğimiz yıl içinde okuduğum fakat okuduktan çok sonraları bile aklımdan etkisini silemediğim bir hikaye: Palto.
Kıymetini zaman geçtikte anladığımdan olsa gerek, kitaba verdiğim 8/10 puan beni düşündükçe üzüyor. Keşke ilk okuduğumda 10/10 puanlık bir kitap olduğunu idrak edebilmiş olsaydım.
Korkutucu, depresif, karanlık ve trajik bir realist dünyanın/maceranın içine gömülmüş, masalsı ve gerçeküstü bir son. Dünyadan alamadığımız adalet hissini öbür aleme vermeye ne kadar istekliyiz. Akakiy Akakiyeviç’e ne benzer hayatlar yaşıyoruz hepimiz.
Tutumlu olmak gerekliliğini (belki de zorunluluğunu) çocukluktan öğrenmiş ve bunu içselleştirmiş bir okur olarak ben de, üç kış aynı montu giyen bir insanım. Ve bunu bu öyküyü okuyana kadar da yadırgamamıştım belki de, sanki olması gereken buymuş gibi. Yahut masabaşı işimle ilgili hepimiz gibi benim de bitmeyen endişelerim var. Ne kadar anlamsız geliyor bu kitabı bitirdiğimizde, tüm bunlar.
Aslında ne kadar değerli olduğumuzu, ne kadar değerli olmamız gerektiğini gösteren ve yeri hemen doldurulabilir olduğumuz bir sistemde yaşadığımızı, bu yüzden de kıymetimizi hiç unutmamızı öğütleyen bu kitap adeta belleğime kaydoldu.
Bu kitabı okuyalı aylar oldu fakat aylar sonra bile sık sık aklıma gelen, hayatıma, işime, ilişkilerime olan etkilerini de ancak bu süreden sonra fark edebildiğim bu hikaye, kesinlikle hakkını vererek okunmayı hak ediyor. Hepimizin birer Akakiy olduğu günümüz toplumunda, hayatlarımızı aydınlatan bir fener işlevi gördüğü kanaatindeyim.
Kısa olmasından da mütevellit herkesin okumasını tavsiye ederim. 
Nikolay Gogol
Yeteri kadar direniş ve sevda
Ederi kadar anarşi
Benim de keşke bir söz hakkım olsa
Bu dibine kadar monarşi
Paravan yukanda derken sesim öyle kısıktı ki duyup duymadığından bile emin değildim.
Külotunu çıkar.
Demek ki duymuş.
Ya sana çoktan çıkardığımı söylersem?
Ben insanların arasındayım Bayan Fairchild. Bana işkence etme.
Asıl sen bana işkence ediyorsun diyerek öfkelendim
Tamam. Şimdi külottan tamamen kurtul.
Eteğimi kaldınp külotu
Sayfa 34
Şaka gibi. Ama değil. Keşke olsa...
"Uğur Hoca dergâhta benim her istediğimde benimle cinsel ilişkiye girmiştir. Şu an sayısını hatırlamıyorum ancak ben her istediğimde hoca benimle cinsel ilişkiye girer. Ben bu ilişkiyi kendi isteğim ile gerçekleştirdim. Hocanın baskı ve zorlaması olmamıştır. Dergâh içerisinde sohbetlere katılmayanlar ceza alır. Yani bir daha dergâha katılamazlar. Katılan bay ve bayanlar da belli bir süre sonra yine hocanın badesinden yani cinsel organından akan menisinde içince dergâha kabul olup istemeleri halinde de hoca ile cinsel ilişkiye girerek kendilerini cennete kabul etme, cennete kazandırma işlemini tamamlamış olurlar. Benim eşim Ayşe K. da dini günlerde, kandillerde dergâh sohbetlerine katılır ancak kendisi derslere katılmadığı için dergâh müridi değildir. Ancak ileride mürit olmasını ben istiyorum. Eşim Uğur Hoca'nın badesinden içmemiştir. Ancak içmesini isterim. Derslere alırsa da kendisi istemesi halinde hoca ile cinsel ilişkiye girebilir. Girerse ben bundan mutluluk duyarım."
Sayfa 33 - Kırmızı Kedi YayınlarıKitabı okudu
sen beni sana yenilmiş olarak hatırla, nasılsa kazandığının zaferi olmadığını anlayacaksın
ama olur ya iște, dünya burası. biliyorum mutluluklar uzun sürmez ve herkes her an ayrılabilir bu diyardan, yoktur bitmez hikaye ve gitmez insan ama sen ve ben ayrı hayatlarda yaşamaya alışmasaydık, benim sana anlatacak çok şeyim vardı. sırf seni seviyor olduğum için düştüğüm acizlikleri boş versem sırf sen diye çabaladığım için duyduğum o laflar gelecek aklıma.
senin açtığın boşluklara nasıl düştüğümü unutsam, vefasızlığın yapışacak paçalarıma. sanırım artık bir gülümsemen her şeyi düzeltmeye yetmeyecek. keşke savașım sadece bir şeyle olsa. neye üzüldügümü bilsem, kimden kaçtığımı, ne için koştuğumu. bana bir yanlış yapsaydın dert değildi. beni üzseydin üzülürdüm ama geçerdi. bir günah işlesen affederdim seni.
çaldığında açardım o kapıyı. yine alırdım seni kolumun altına. bırakmazdım elini, elin kana bulanmış bile olsa.
sen, benim içimdeki sana yazık ettin. kıymeti bilinmeyen her sevgi bir veda saklar arkasında. sana kaşlarını çatanın huzurunu alırım ama dönüp sana nasılsın demem artık. sana çelme takan, korkmadan iki adım atamaz olur
ama seni yerden kaldıramam işte. emin ol sana sıkılan her silah ilk bana patlar ama seni dost bilip önüne geçmem artık. o kadar yazık ettin ki her şeye.
senin bana sırtını çevirmenle benim artık umudumun kalmaması aynı kefeye sığacak şeyler değil. isteseydin bir şeyler olurdu, belki yine kavga ederdik bir sabah ama bir gece barışırdık. sen bana yüzünü döndün, artık sana gelemem. zaten sen de bunu bekleyecek insan değilsin.