224 syf.
·
Not rated
Türk, hürriyet
Büyük bir beklenti ile okumaya başlamıştım ilk başlarda deyim yerindeyse biraz sukut-u hayale uğramış gibi hissettim. Bu muymuş yani dedim. Ama kitap esas sonlara doğru kendisine sarmaya başladı. Kurtuluş Savaş’ı dönemini hissettirmeye sonlara doğru başladım. Kitap savaş döneminde yaşamış bir hariciye memuru olup Kurtuluş Savaş’ı sırasında vatanı kurtarmak için orduya katılan Peyami’nin yaralandığında savaş hatıralarını anlatan bir tarzda yazılmış. Vatan sevgisi, mücadele, aşk hepsi harmanlanmış bir şekilde. Keşke bu tarz kitapların sayısı daha da çoğalsa ve okul çağındaki çocuklarımıza okutulsa. Onlar da daha küçüklükten bu toprakların ne zorluklarla kazanıldığının bilincinde olsa. Biz Türkler çocuklarımız, kadınlarımız, gencimiz, yaşlımız her zaman hürriyet için elinden gelenin en iyisini hep yapmıştır. Bundan sonra da Türk milleti ebediyen elinden gelenin en iyisini yapacaktır. Hürriyete aşığız!!!
Muhteşem! Okuduğum en iyi kitap. İnce Memed için çok güzel yorumlar hep duymuşumdur; anlatılanlar az bile! İnsan okuyunca “bu eser nasıl Nobel almaz?” diye soruyor. Yalnız bu baskıyı hiç önermiyorum. Ben internetten aldım. 4 cilt bir arada ve yazılar nerdeyse 6 punto! Okurken kör olacaktım. Kitaba Afrika’da başladım ve aynı kitabın bir yerinde olduğu gibi ben de sıtma oldum :) Okuduğum her an keyifliydi, soluk soluğa hiç bitmemesini dileyerek okudum. Bu topraklarda bu senaryo hep mi oynanır? Keşke Memed yaşasa, keşke Memedler çoğalsa diye içimden geçirdim. Muazzam bir dil, anlatım kullanılmış. Bu yıl yaptığım en iyi şey İnce Memed i okumaktı!Tüm kitap severlere öneririm.
Hikayede hayat, başrollerin dışında gelişiyor ve devam ediyor. Her şey onların istediği gibi olmuyor hatta gelişmeler çoğu zaman aleyhlerine işliyor. Arka planda yaşayan, işleyen bir dünya var. Keşke bu tür kitaplar çoğalsa.
"Kapısı ve anahtarı olmayan bir kafeste yaşıyor gibiyim. Ve kimseye beni buradan nasıl çıkaracağını anlatamıyorum."
Aslında yazdığım bu alıntı kitabı öyle güzel özetliyor ki.. Basılır basılmaz, raflara yeni konduğunda okumuştum bu kitabı. Kapak tasarımı mı yoksa arka kapak yazısı mı etkiledi beni bilmiyorum ama elim gidip gidip gelmişti ve en sonunda dayanamayıp almıştım.
Bu kitabı aslında herkesin okuması gerekiyor. Nedenini sorarsanız bizdeki en büyük eksiği yüzümüze vuruyor aslında. En büyük eksiğimiz? Mutluluk mu? Başarı olabilir mi? Hah! Buldum. Tabi ki en büyük eksiğimiz Sabır. Yanıldınız. Bence en büyük eksiğimiz "EMPATİ".
Canım Melody... Kitabı okurken seni sarıp sarmalamak istedim. Seni herkesten korumak, her şeye kulaklarını tıkamak istedim. Sen, aslında bizden eksiğin değil fazlan olan sen, o kadar kıymetlisin ki... Senin sesini duydum. Çok güzel konuşuyorsun oysa ki. Keşke seni, sizi anlayanlar, duyabilenler çoğalsa.
Zülfü Livaneli’nin ne kadar naif ve sanatkar ruhlu bir insan olduğunu her kitabında hissediyorum. Kitabı okurken bütün insanların önyargılarını parçalayasınız geliyor. Keşke okuyanların sayısı çoğalsa da böyle kitaplar sayesinde ayrımcılıklar son bulsa. Okurken hiç gitmemiş olsam da Mardin’de gibi hissettim. Eskiyi, yeniyi, doğuyu, batıyı her şeyi karşı karşıya getirerek gerçek hayatta da olması gayet mümkün ve korkunç olaylar dizisini sürükleyici bir biçimde anlatmış. Harika bir kitap. Zülfü Livaneli okumayı bırakmayacağım yazarlardan :)
Pucca =ÇEREZLİK
Çerezlik
Yine çok eğlenceli bir kitaptı.Bir günde bitti.Kendi hayatını çekinmeden, olduğu gibi ve bu kadar eğlenceli, akıcı bir üslupla anlatması herkesin yapabileceği bir şey değil.Bu açıdan yeteneği takdiri hak ediyor bence.Edebi değeri var diyemem tabiki.Ama eğlenmek isteyenlere tavsiye ederim.Keşke bu tarz yazarlar da çoğalsa...Birileri de yazarken eğlendirse...Çok kitap okuyan biri olarak hüzünlü konulardan bıkmıştım.İlaç gibi geldi bu kitap:)
