Cenneti ve cehennemi illâ ki gelecekte arama. îkisi de şu an burada mevcut
Uçsuz bucaksız bir derya, kıyısı nerede bilen yok... Kiminin elinde bir kova, kiminde bir kepçe, kiminde bir çay kaşığı, herkes kendi yüreğinin kabı kadar çeker durur o denizden
Kader yolun tamamını değil, sadece yol ayrımlarını verir. Güzergâh bellidir ama tüm dönemeç ve sapaklar yolcuya aittir.Öyleyse ne hayatının hâkimisin ne de hayat karşısında çaresizsin.
Okur Takip Önerileri
Yalnızlığı seven bir karakterim vardır.Tek başına olmaktan pek bunalmayan bir karakterim vardır. Her gün bir iki saat hiç kimseyle konuşmadan koşsam da, dört beş saat masa başında sessiz sessiz çalışsam da, bu beni ne bunaltır, ne de canım sıkılır. Gençlik yıllarımdan beri böyle bir eğilimim vardır. Birileriyle bir şeyler yapmaktansa, tek başıma sessizce kitap okumayı, kendimi vererek müzik dinlemeyi severim.
Dünkü kendimi biraz olsun geçebilmek; önemli olan işte bu. Uzun mesafe koşularında geçmem gereken bir rakip varsa, bu geçmişteki kendimden başka kimse olamaz çünkü.
Her biri kendi başına anlam taşıyan, yaşamımı etkileyen anılar. Her biri aklıma geldikçe bazen farkına varmadan gülümsediğim, bazen de sıkıntılı yüz ifadeleri takındığım olabilir. Ama ne olursa olsun ben, işte böyle sıradan olaylar neticesinde şu an buradayım
Kendimi çok daha fazla yazabilecekmiş gibi hissettiğimde, kararlı bir şekilde kalemi bir kenara bırakırım. Böyle yapınca ertesi günkü çalışmam daha rahat olur. Ernest Hemingway de buna benzer bir şeyler yazmıştı. Sürdürebilmek, ritmi kesmemektir. Uzun soluklu çalışmalar için bu önemli. Ritim bir kez belirlendikten sonra gerisi bir şekilde hallolur.
ben yazıya dökmedikçe doğru düzgün düşünemeyen biri olduğumdan, koşmanın benim için anlamı üzerine yorum yapabilmem için elimi hareket ettirerek gerçekten böylesi bir metin oluşturup görmem gerekti.
