Hayatlar, ait oldukları insanlara aldırış etmeden devam eder. Robin hayatına devam etmek istemiş, hatalarını geçmişe gömmek ve pişmanlıklarının esiri olmamak için çok uğraşmıştı. Ama sırlarımızın bizi bulmak gibi bir huyu vardı ve Robin'in kaçmaya çalıştığı her şey sonunda ona yetişmişti. Bugününü geçmişin tozlarıyla örtüyordu.
Sayfa 203Kitabı okudu
Çok az insan sahiden affedicidir ve aslında hiç kimse unutmaz. Bazen birini tanır tanımaz ondan bir halt olmayacağını anlarsınız çünkü içi de dışı da çürüktür, içinizden bir ses size ondan uzak durmanızı söyler.
Sayfa 203Kitabı okudu
Çünkü her zaman öyle bir an vardır. Gözlerinizi açmaya ve ta geriye bakmaya hazırsanız; yanlış seçim yaptığınız, söylememeniz gereken bir şey söylediğiniz ya da pişman olacağınız bir eylemde bulunduğunuz o anı görebilirsiniz. Bir yanlış karar genellikle bir başka yanlış karara yol açar ve siz daha ne olduğunu anlamadan ne kadar dönüş yolu varsa kapanır.
Sayfa 202Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Yalnızca aptallar bir şeyin karşılıksız olabileceğine inanırdı.
Şimdilerde insanların en büyük sorunu buydu işte: Sahip olduklarının kıymetini bilmiyor, her zaman daha fazlasını istiyorlardı. Hem de çalışmadan. Emek harcamadan. İstedikleri olmadığında şımarık veletler gibi sızlanıp duruyorlardı. Çoğu insan dünyarın onlara borçlu olduğuna inanıyor, hayatta yaptıkları yanlış seçimlerden başkalarını mesul tutuyorlardı. Ve herkes işler planladığı gibi gitmezse öylece bırakıp kaçabileceğini sanıyordu.
O şapelde öyle bir şey olmayacaktı.
Sayfa 147Kitabı okudu
"Herkes dünyayı yönetmek istemiyor, bazılarımız sadece burayı daha iyi bir yer håline getirmek yetiyor."
Sayfa 139Kitabı okudu
Sevgini verecek kimsen olmadığında hayat insana bomboş gelmeye başlıyor.
Sayfa 137Kitabı okudu
Çocukken sevdiği ya da onu seven kimse yoksa sevgiyi nasıl öğrenir ki insan?
Öte yandan sevmek, nefes almak gibi değil mi? İçgüdüsel? Doğuştan bildiğimiz bir şey değil mi? Yoksa sevmek, Fransızca konuşmak gibi mi? Kimse size öğretmezse asła akıcı olamazsınız, pratik yapmazsanız unutursunuz...
Sayfa 131Kitabı okudu
Robin beraber oldukları için mi korkmadıklarını merak etti. Dünya, onunla tek başına yüzleşmek zorunda olmadığınızda daha az ürkütücü olabiliyordu. Öte yandan hayat bir seçim oyunuydu ve Robin birtakım yanlış seçimler yapmıştı. Artık itiraf edebilirdi, kimsesi kalmadığı için yalnızca kendine olsa bile. Şapele alışmaya başlayan çifti izlerken onların da yanlış seçimler yaptıklarını biliyordu. En büyük yanlışlarıysa oraya gelmekti.
Sayfa 80Kitabı okudu
Buradaki herkes senin kim olduğunu biliyor. Sen bir tek kendinin gözüne giremedin.
Sayfa 70Kitabı okudu
"Geleceğe odaklanacağına bütün vaktini geçmişte yaşayarak geçiriyorsun," dedi.
Sayfa 55Kitabı okudu
Keşke insanlar da kitaplar gibi olsalardı.
Bir romanın yarısına gelip de beğenmediğinizi fark ederseniz onu bir kenara bırakıp yenisini bulabilirdiniz. Aynısı filmler ve diziler için de geçerliydi. Öyle yaptınız diye kimse sizi yargılamazdı, vicdan azabı duymazdınız, siz söylemek istemediğiniz takdirde kimse bilmezdi bile. Ama insanlar söz konusu olduğunda sonuna kadar gitmek zorunda kalırdınız ve ne yazık ki herkes sonsuza dek mutlu yaşamazdı.
Sayfa 54Kitabı okudu
Birine inanmak ona verebileceğiniz en büyük armağanlardan biridir; bedavadır ve paha biçilmez sonuçları olabilir.
Sayfa 36Kitabı okudu
Bana doğruyu söylemediğini anlamam için yüzünü görmeme gerek yoktu. Sevdiğiniz biri yalan söylediğinde bunu anlardınız. Benim henüz anlamadığım, neden yalan söylediğiydi.
Sayfa 34Kitabı okudu
Seni sevmesi gereken biri tarafından terk edilmenin nasıl bir şey olduğum iyi bilirim. Bundan daha körüsü yoktur.
Sayfa 28Kitabı okudu
Her hikâye mutlu sonla bitseydi yeniden başlamak için sebebimiz olmazdı. Hayat seçimlerden ve düştüğümüzde kalkmasını bilmekten ibarettir. Ki bunu hepimiz yaparız. Yapamıyormuş gibi davranan insanlar bile yapar bunu.
Sayfa 17Kitabı okudu