Neredeyse her kelimesini alıntı yapmak istediğim bir kitaptı.
Bu kitabı okuyup namaza başlar mıyım? Diye sorarsanız bana. Cevabım :Sanmam.
Namaz kılıyorsunuz, ama neden kılıyorsunuz? Ne kadar huşu var, ne kadar aşk var namazın içerisinde? Takva var mı?
Namazı kılmış olmak için kılanlara namaz sevgisi aşısı diyebilirim. Aşksız kılana aşkın yolunu bir nebze tarif ediyor diyebilirim.
Bir de kitaptan bağımsız bir yorum ekliyorum: İbadetlerimizi taklidi değil tahkiki yapalım inşallah, aşkla yapalım inşallah...
Kesinlikle okumanızı tavsiye ediyorum.
Namaz bilinci oluşturulmaya çalışarak şiirsel bir dille yazılmış. Kitapta beş vakit namaz ve rükunlari insanın doğum ve ölüm arasındaki evrelerine benzetilerek anlatılmış. Kitap beklentilerimin altında kaldı, beni çok etkilediğini söyleyemem.
Bu kitabı okuduktan sonra, namazın bizi doğru, duru, diri ve insan kılmasının ruhunu tekrar tekrar hissedeceksiniz. Hatta benim gibi namaz konusunda biraz da zayıfsanız, mahçup bir halde okuyup, istikrarlı bir halde yeniden başlayacaksınız namaza, yani en sevgiliyle buluşmaya..
Kıl beni ey namaz.
İnsan kıl beni.
Doğru kıl.
Duru kıl
Diri kıl beni.
İnsan kıl bu bedeni..
Kitabı soluksuz okudum o kadar güzel anlatmışki namaza aşık oldum desem yeridir insan okudukca kendini farklı iklimlerde buluyor ic muhasebesi yapmamızı sağlıyor tavsiye ederim namaz kılmayanlarin bu kitabi okuduktan sonra ask ile namaza başlayacaklarını düşünüyorum okumak isteyenlere simdiden keyifli okumalar dilerim
Gözümün nuru namaz.. Kıl beni ey namaz.. İnsan kıl beni.. Doğru kıl.. Duru kıl.. Diri kıl.. İnsan kıl bu bedeni..
Ne kadar güzel anlatmış, inceliklerle işlemiş kelimeleri, zaten O’na yaklaştıracak Ol’an nasıl kötü anlatılabilir ki. Olsa olsa eksik olabilir. Anlatmakla anlatılmaz çünkü. Benim dönüşüm hikayemde namazla başlamıştı. Bu yüzden okurken çok etkilendim. Hani ilk abdestle başlıyor ya namaz. İlk o zor geliyor insana, sonra her vakit almak. Sabahları sıcacık yatağından kalkmak mesela. Namaz sanki sadece kendi evinde kılınırmış gibi dışarda olunca unutulanmış. Namaza başladığımda öğrenmiştim avm’lerde mescit olduğunu, hiç ihtiyaç duymamışım, hiç dikkatimi çekmemiş ondan önce. Namazlarımı düzene oturttuktan sonra dışarda dikkatimi ilk çeken mescitler olmaya başlamıştı. Abdest almak zor gelmesin diye makyajı bırakmıştım önce. Kazaya bırakmaya alışmayayım diye her neredeysem vaktinde kılmaya çalışmıştım. Sabahları kalkabileyim diye dualar edip yatmıştım. Dilimi, gözümü, kulağımı, düşüncemi, bedenimi muhafaza etmeye başlamıştım. Namaz kıldıkça Allah’a nasıl yaklaştığımı hissetmiştim. Beni çağırdığı ve kabul ettiği için şükretmiştim. İmkânları zorladığımda kıldığım namazlardan aldığım lezzeti hiçbir şeyden alamadım henüz. Hani o nefsimize çok ağır gelipte yine dinlemeyip nefsimizi yendiğimiz zamanlar. Kıldığımız namazın bizi değiştirip dönüştürmesi gerektiğini düşünüyorum. Şimdi çok şükürki 5 vaktin üzerine birşeyler koymak gerektiğini fark ediyorum sadece. Nasıl anlatılır ki namaz.. Okuyun bi nebze yüreğinizi hafifletir belki.. Belki bi nebze olsa harekete geçirir sizi..
Bu kitapla 7 yaslarimda tanismayi cok isterdim.. Her seye daha bilincli baslayabilmek icin.. Diger kitaplarini okuduysaniz bilirsiniz, O kadar guzel bir uslubu var ki Senai Demirci'nin, bana namazı anlatan, sevdiren kişi diyebilirim.. 7 'den 70 'e herkesin okuması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum:)