Halbuki kötülük sen orada onu öylece seyrettiğin ve hiçbir şey yapmadığın için var.
.
.
.
Başını yastığa koyduğunda sor kendine, bugün anlamlı ne yaptın?
Sayfa 67Kitabı okudu
Saint-Exupery çok sevdiğim bir bilge yazar, şöyle söyler: ‘Hayat bize aşkın birbirimizin gözlerinin içine bakmak değil, birlikte dışarı aynı yöne bakmak olduğunu öğretir’.
Bu dünyaya salindiginda ruhumuz, daima kazananlardan olacağımıza dair bir berat mi tutusturuldu elimize
“Bir insana, “Doğmamış olmayı dilerdim...” dedirten o ruh acısı ne olabilir? Çocukluğun yaraları ihlal ve ihmal ile şekilleniyor. İhlal, çocuğun sınırlarını tecavüz ederek onu karşı koyamayacağı bir şiddetle örselemek. İhmal, onu görmezden gelmek, varlığını teyit etmemek. Ona dünyada sevilebileceği bir alan açmamak. Sevilenler, sevmeyi de öğrenir. Sevilmeyi tatmamış olanın sevginin elifbasını sökmesi de zor oluyor. Sevgisizliğin açtığı narin yaralar pek zor kapanır.”
Sayfa 30Kitabı okudu
Insan bir şeyi nasıl yapmaması gerektiğini de tecrübeyle öğrenir.
Verdiği hasarın sorumluluğunu kabullenmeyen kişinin af dilemeye de hakkı yoktur.