William Goulding'in nobel ödüllü bu önemli eserini başta anlayamadığım için sıkıldım, ama sonrasında da anladığıma üzüldüm.
Atom bombasından korunmak için başka bir yere taşınan bir grup Britanyali çocuğun, uçağın kaza yapması sonucu bir adada mahsur kalması ve yaşadıklarını anlatıyor kitap. Lütfen tatlı bir macera okumayı beklemeyin. Çocuklar da yetişkinler olmadan o adada güzel zaman geçireceklerini düşündüler ama çok geçmeden olaylar eğlenceli olmaktan çıktı.
Masum zannettiğimiz çocukların aslında o kadar da masum olmadığını okuyup dehşete düştüm. Her iyinin içinde biraz daha iyi, her kötünün içinde biraz daha kötü olduğunu gördüm okudukça. Yetişkin dünyasının acımasız bir kopyası gibi geldi bana yaşananlar. Iyilikle kötülüğün ve düzenle düzensizliğin savaşı sürdü kitap boyunca. Kim mi kazandı...
Mina Urgan inanilmaz son söz yazmış. Inceleme yazmaya aslında hiç gerek bırakmamış :))
Benim içinse kitabın özeti:" dünya keşke Simon gibi insanlardan oluşsa" oldu. Onu tanımalısınız:) Simon♡...
Sevgilerimle
Keyifli okumalar