Hayalle Karışık
Balkonları, salon camları büyük, fıstık çamlarının arasında kalmış üç katlı, bahçesi paslanmış demir parmaklıklarla çevrili, yaşayanı olmayan bir ev. Bahçe kapısından iki merdivenle sokağa iniliyor, karşısı deniz, boğaz.
Kim bilir hangi zenginin diye geçiriyorum içimden, bir taraftan son katın balkonundan akşamüstü manzarası düşlüyorum.
Mutlu
Selam ve dua ile hayırlı sabahlar...
Esselâmu Aleykum ,
🌺 Büyük alim ve velilerden olan Fahreddin-i Razi Hazretleri (rh), bir gün birkaç sevdiğiyle beraber biraraya gelmişti.
Onlara bir müddet muhabbetle baktıktan sonra onlara buyurdu ki; -- "Şu anda çok sevinçliyim".
-- "Neden efendim?" dediler.
-- "Size sevgiyle baktım da Günahlarım affolundu, onun

Mende Mecnûn'dan Fuzûn Asiklik Isti'dâdi Var
Fuzuli
Mende Mecnûn'dan füzûn âşıklık isti'dâdı var
Âşık-i sâdık menem Mecnûn'un ancak adı var
N'ola kan tökmekde mâhir ola çeşmüm merdümü
Nutfe-i kâbildürür gamzen kimi üstâdı var
Kıl tefâhur kim senün her var men tek âşıkun
Leylî'nin Mecnûn'u Şîrîn'ün eger Ferhâd'ı var
Ehl-i temkînem meni benzetme ey gül bülbüle
Derde yoh sabrı anun her lâhza min feryâdı var
Öyle bed-hâlem ki ahvâlüm görende şâd olur
Her kimün kim devr cevrinden dil-i nâ-şâdı var
Gezme ey gönlüm kuşu gâfil fezâ-yı ışkda
Kim bu sahrânun güzer-gehlerde çok sayyâdı var
Ey Fuzûlî ışk men'in kılma nâsihden kabûl
Akl tedbîridür ol sanma ki bir bünyâdı var
🐠 ~ İnsanlar artık birbirine bir şey anlatmıyor.
“Herkesin derdi kendine!” düşüncesi var.
Başkasının derdiyle dertlenmek, kavramı
yerini, “kişisel hayat” adı altında, birbirini
unutan, yalnızlaştıran, bencil, egoist insanlara
bırakmış.
İçindeki acıyı göstermeye korkuyor insan,
insanlar deva olmak yerine tuz olduğu
Giriban oldu rusvalıq əlilə çak, damən həm,
Mənə rüsvalığımda dustlar tə'n etdi, düşmən həm.
Rəhi-eşq içrə can qıldım giriftari-bəla, tən həm,
Bu yetməzmi ki, bir dərd artırırsan dərdimə sən həm?
Əgər tutsam qəmim eldən nihan, səbrü qərarım yox,
Və əgər şərhi-qəmi-pünhanım etsəm, qəmküsarım yox,
Əsiri-bəndi-zindanəm, əlimdə ixtiyarım yox,
Bu
İbrətlə bax, ey könlüm, bu aləmə, gəl, bir an,
Eyvani-Mədaini ayineyi-ibrət san*.
Dəcləylə güzər eylə bir dəfə Mədainə,
Bir Dəclə də sən gözdən torpağına tök nalan.
Bax, Dəclə tökər gözdən yüz Dəclə qədər qan-yaş,
Göz yaşı deyil, atəş süzməkdə yanağından.
Bax! Dəclə göpüklənmiş, hər dalğa dodağında
Bir eylə uçuqdur ki, doğmuş ürək