Bitikilerden pek anlamam; ekip biçtiğim tek şey hüzündür. Hüzün yetiştiren bir bahçıvanım ben. Üstelik de kasvetli bir zihnim var. Bu da baktığım her şeyi koyultuyor... Anlaşılan belleğim kavgayı yitirdi, unutmaya karşı koymaktan vazgeçti. Oysa bellek cesarettir. Artık korkağın tekiyim. Korkak mı kimdir? Aklın sınırlarını aşmayan kişi...