Kendi kendime konuşma nedenim ise sesimin tınısını sevmemdi. Sesim kulağıma hos geliyor, yalnızlığımı azaltiyordu, çünkü yalnizdim. Ve yüzlerinde kendimden bir şeyler bulacağım insanlar görmek istiyordum. Çünkü ben kimdim?Annem ölmüştü. Babamı uzun zamandır görmemiştim.
Bir anda vicdanıma bir yıldırım düştü. Ulan benim kadın atalarım her gün gün doğumundan batımına kadar, kadınlarında bebekle tarlada çalışmıştı. O kadar ağır iş yapıyorlardı ki bazıları tarlada doğuruyordu. Ben kimdim ki yaptığımı ağır iş sanıyordum? Tüm kadın atalarıma o zor günlerde hayatta kalmayı ve bizi hayatta tutmaya başardıkları için kalbimden teşekkür ettim.
“Bir yuva kurmam gerekliydi, yaptım. Oysa eksilmiş gibi hissediyorum. Ben bir zamanlar kimdim, unuttum? Ne isterdim? Neyden mutlu olurdum? Bunları düşünmekten hep korktum. Cevaplarını verirsem sahip olduklarımı yitiririm sandım.”
Kendi kendime konuşma nedenim ise sesimin tınısını sevmemdi. Sesim kulağıma hoş geliyor, yalnızlığımı azaltıyordu, çünkü yalnızdım ve yüzlerinde kendimden bir şeyler bulacağım insanlar görmek istiyordum. Çünkü ben kimdim?