Türkiye'de Merkezi Olan "Lightworker" ve "OSHO" Tarikatı
İnternetten lightworker.com adresine girerseniz Türkçe dahil 17 dilde (Şimdilerde 30 dilde - GG -) hizmet veren bir siteyle karşılaşacaksınız.
*
Prisma Grubu, Sirus, Işık İşçileri de denilen bu derneğin felsefesi nedir? (Bunu da Sayın Ramazan Kurtoğlu'nun " Evanjelizm " kitabında detaylı bulacaksınız.)
*
Türkiye'de, mensupları arasında çok sayıda iyi eğitimli "BEYAZ TÜRKLER" varmış. Çoğu medyatik tipler ve kaymak tabaka.
*
Gelelim OSHO denen tartışmalı tarikata.
Osho'nun resmi öğretisini yayan OWO meditasyon merkezi İstanbul'da olup, sahibi Fulya Eyilik. Eyilik Hanım'ın "Kişisel Gelişim Öğretisi" , Doğan Uluç'a göre (Hürriyet Gazetesi New York Temsilcisi) Pasifik kıyılarındaki Portland şehrinin Antelope kasabası merkezli on bin dolayında müridi olan ve herkesin herkesle seviştiği bir" ÖZGÜR SEKS KOMÜNÜ".
*
ARKASINDA GİZLİ ÖRGÜTLERİN OLDUĞU SÖYLENEN BU TARİKAT TÜRKİYE'DE KİME VE NEYE HİZMET ETMEKTEDİR?
*
Fulya Eyilik Hanım'ın OWO'sunda CEMALNUR SARGUT adlı bir hanım İslam ve Mevlevilik diye adeta KABALA öğretisini anlatıyor.
Sayfa 274Kitabı okudu
Bir "başarı" saplantısıdır gidiyor... "Başarı" sözcüğü ortalıkta Deli Dumrul dolanıyor. Okulda başarı, yatakta başarı, evlilikte başarı, yaşamda başarı... Kim belirliyor başarının kriterlerini? Neye göre, kime göre başarı?.. Tanımlamalardan kaçtıkça önüme çıkıyor tanımlamalar. Başarı da onlardan biri...
#BüşraÇivicioğlu
Pişmanlık neydi? Kime göre neye göre pişmanlıktı? Bir kişinin pişmanlığı, diğer kişinin hayatının dönüm noktası olabilir miydi?
Sayfa 17 - Olimpos Yayınları
Adalet
“Lâkin adalet, karmaşık bir kelimedir. Kime göre adalet, neye göre? Dünya tarihinin en katı bağnazları, fanatikleri, kendi kafalarındaki ‘adalet’ uğruna en ağır adaletsizlikleri işlemişlerdir.”
..adalet, karmaşık bir kelimedir. Kime göre adalet, neye göre? Dünya tarihinin en katı bağnazları, fanatikleri, kendi kafalarındaki ‘adalet’ uğruna en ağır adaletsizlikleri işlemişlerdir.
Bulaşık Teli
" Şakır şakır yağıyor yağmur. Şapkasız, şemsiyesizdir Fransa'dan gelen çocuk, ama sıklaştırmaz adımlarını. Ara sokaklardan Madamefendi Sokağına yürümektedir, kafasının içi bulaşık teli...
Her ayın başı hem nihilist, hem umut dolu. Bu ne biçim komposto lan Apostol? Tabağımız bile yok, bizde gökyüzü ne gezer? Bu ne biçim marksizmdir ki dört yanından ayrı biçim sündürülür? Kimi tarihler önemlidirler! Kime göre? Neye göre? Diyalektik açıdan çıkmaz ayın son perşembesi hiçbir şey ifade etmezken altı çizili yazarız biz o günü defterimize... Bir işe; - Biz güzeliz! diye başlamanın yanlışı, iş boyunca yaşanacaktır. Oysa biz güzeliz.
Ben babamı severim, babam beni severse. Bu kolaydır. Ben babamı severim, babam beni sevmese de. Bu şiirdir. Babam beni seviyor, ben babamı n'eyleyim? Bu büyük bir yangındır. Babamla biz iki kişiyiz...
Hani bir güzel boyarsın gökyüzünü istediğin renge. Deniz görünür iki evin arasından. Ayın başında bu ne perhiz, bu ne ilkbahar turşusu?"
Sayfa 104 - Ortaoyuncular YayınlarıKitabı okudu
