Ey özünün sırlarına akıl ermeyen;
Suçumuza, duamıza önem vermeyen;
Günahtan sarhoştum, ama dilekten ayık;
Umudumu rahmetine bağlamışım ben.
Büyükse de isyanım, kötülüklerim,
Yüce Allah’dan umut kesmiş değilim;
Bugün sarhoş ve harap ölsem de yarın
Rahmete kavuşur elbet kemiklerim.
Allah’ım bir geçim kapısı açıver bana;
Kimseye minnetsiz yaşamak
2023 (Tavşan) yılında okuduğum 12.betik [Yelin ayının ilk betiği]
Öykü seçkisinde distopik yanı ağır basan, bizi toplumsal yok oluşların sınırında gezdiren, hatta bazen bu sınırın ötesine de geçen öykülere ağırlıktadır. Elbette arada şafağın aydınlanır gibi olduğu öykülere de rastlayacaksınız. Ama çoğunda sökecek olan şafak, karanlık... Daha önce başka öykü seçkilerinde okuduğum öykülerden sadece Gebe, seçkinin
Bir kitaba âşık olma deneyimini bu kitapla yaşadım. Hani dünyanın çeşitli yerlerinde yunusla, kediyle, köpekle, keçiyle, yastığıyla, trenle, kendisiyle, Berlin Duvarı’yla, Eyfel Kulesi’yle evlenen insanlar var ya, korkmayın kitapla evlenecek değilim ama onları artık anlıyorum sanırım. İnsan dışında herhangi bir şeyin ne kadar sevilebileceğini
Biz bu ülkede güzel günler de yaşadık. Neydi o altmışlar, yetmişler? Hadi diyelim ki seksenlerde Evren dönemi rezaletti ama sonra yine güzel
zamanlarımız olmadı mı? Peki on sekiz yıldır cumhuriyet düşmanlarından çektiğimiz bu elem dolu zamanlara ne diyeceğiz?… Kimin hakkı var buna? Sizin istediğiniz sistem olmayacak, olamayacak. Boşuna yırtınıyorsunuz. Sesinizi du-
yar gibiyim: "Biz zaten yapacağımızın büyük bir bölümünü yaptık." Ama o yaptıklarınız kerpiçten evler gibi. En ufak bir sarsıntıda yerle bir olacak. Tehdit ettiniz, mahkemelerde süründürdünüz, okulumu yaktınız… Ama bakın dimdik ayaktayız. Biz arkamızdaki o insanları 60 koca yılda biriktirdik beyler. Benim hayatımda benden başka sorumlu yok. Her şeyi kabullenirim ben. Ben sorumluyum, siz sorunlusunuz. Tamam, belki sisteminiz böyle çalışıyor ama başkalarına za-
rar vermek üzerine kurulu bir düzen olabilir mi? Bunu kimler kimler denemedi tarihte. Bir bakın şöyle.