Efendimiz’in (sas) hayatının son demlerine yakın bir hatırayı Ebü Hureyre anlatıyor, bir gün bir grup sahâbî içlerinde Zeyd de var; Efendimiz’in (sas) etrafında oturmuş, onun mübarek sözlerini dinliyorlar. Bir anda meclisin havasını değiştiren ve hepsini derinden sarsan bir cümle söylüyor Efendimiz (sas): “İçinizde azı dişi cehennemde, Uhud dağından daha büyük bir adam var.” Bu dehşetli söz, bir anda meclistekilerin hepsini sarsıyor. Sarsmayacak bir söz değil ki bu? Efendimiz (sas) söylüyor ve orada bulunan bir insanın cehennemlik olduğunun haberini veriyor... Ancak dikkat edin, sahâbe ile kendi aramızdaki farkı, bu söz üzerinden biraz daha iyi anlayacağız. Düşünün on kişi oturmuş sohbet ediyorken, böyle bir söz duysak ne yaparız? Yaptığımız belli, hemen birbirlerimize bakar, acaba cehennemlik hangisi deyip etrafımızdaki insanları birer birer süzeriz. Ama sahâbe bunu yapmıyor, bakın ne yapıyor; hemen sarsılıyor, dışarıya değil kendi iç dünyasına bakarak: “Acaba o cehennemlik ben miyim?” ızdırabı altında inliyorlardı. Ebû Hureyre diyor ki: “Yıllaryılı ben dahil o mecliste bulunan tüm sahâbî bu ızdırap altında inledi. En son Yemâmede Reccâl b. Unfüve irtidat edip, küfür üzere ölünce, Efendimizin (sas) sözünün kimin hakkında olduğunu o zaman anlamış olduk.“