Belki de ağlamak için bir sebebe ihtiyaçımız yoktur. Yaş intihar etmek isterse biz kimiz ki?
Bizim düşüncemizin ne önemi var? Biz kimiz ki? Hayatımızı iktidardakiler yönlendiriyor. Hayatımızın pek önemi yok, yerdeki toz gibi.
Yaşamak isteyen insan, süreci toplumdan değil kendisinden başlatır.
Güçlülük, yürekli olmayı gerektirir. Yüreklilik ise kendi gerçeklerinle yüzleşebilmeyi...
Peki biz ne kadar kendi gerçeklerimizle yüzleşecek kadar güçlüyüz?
Buzdağının altında kalan benliğimizi ne kadar tanıyoruz?
Ya da tanır gibi mi yapıyoruz?
Sizler de gerçekten insan olarak bir başkasını değil kendinizi tanımak istiyorsanız 
Engin Geçtan'ın
İnsan Olmak kitabıyla ve kendinizle tanışmaya hazırsınız demektir.
Engin Geçtan bizleri kitabıyla buzdağının görünmeyen gerçeklerine yolculuk yaptırıyor. Yolculuğunuzda sizi fazlaca düşündürerek, anlaşılması karmaşık olan insanın gerçekleri ile yüzleştiriyor.
Kitabın içeriğinde yazarımız 13 farklı konuda bizleri çocukluk yaşlarımızdan alıp kitapla tanıştığımız zaman ki yaşınıza kadar insan olarak biz kimiz sorusunu sıkça bizlere sorgulatarak özümüzle tanıştırıyor.
Bazı kitaplar insana bir nimettir işte bu kitap tam da bizim için bir nimet.
Ve kitap bittiği zaman kendinize şunu soruyorsunuz; hem yapan, hem Bozan, hem seven hem de kıran bir varlık olarak insan kendini tanımadan, çevresindeki insanları nasıl tanıyarak bu dünyaya insanlık adına,gelecek adına güzel izler birakabilecek...
Sizler de buzdağının görünmeyen sınırlarına, özünüze yolculuk yaparak hep birlikte gelecek nesillere güzel bir dünya bırakabilmek adına, insan olabilmek adına Bu kitabı mutlaka okuyun.
İşte burada, varlığın ve hiçliğin
Şaraphaneleri arasında yaşıyoruz
Sonsuzluğun varoşlarında
Bazen satranç oynarız ve aldırmayız kapının ardındaki kaderlere hâlâ buradayız
Enkazdan inşa ederiz ay şeklinde güvercinlikleri
Maziyi biliriz ama oradan geçmeyiz
Aramakla geçirmeyiz yaz gecelerini
Dünün altın şövalyeliklerini
Kimsek oyuz. Sormayız
Biz kimiz. Zira hâlâ buradayız
Sonsuzluğun elbisesinin söküklerini yamıyoruz
Bizler, sıcak-soğuk havanın çocuklarıyız
Ve suyun; toprağın, ateşin ve ışığın
Ve beşeri kaprislerin toprağının çocukları
Cemil Meriç'in not defterimde kalan bir sözü: "Önce kaybolan hafızamızı yeniden kazanmak zorundayız. Kimiz? Neyiz? Hangi tarihin çocuklarıyız?"
Elimizde olmayan nedenlerden dolayı büyük bir hafıza kaybı yaşadık. Hepimiz olmasa da, hatırı sayılır bir kısmımız aslını unuttu.
Dün ile bugün arasında mutlaka olması gereken bir şey kayboldu. Diyelim ki ip koptu. İşte o bulunmalı, sağlam bir şekilde yeniden bağlanmalıdır.
Sayfa 106
Ateşe varınca erlerden birisi diz yere vurarak yüzbaşıya bir çamçak kımız verdi.
Sayfa 9Kitabı okudu
Cezalandırılanlara merhamet edelim. Ne yazık! Biz kimiz ki? Sizinle konuşan ben kimim ki? Beni dinleyen siz kimsiniz ki? Doğmadan önce kötü bir şeyler yapmadığımızdan emin miyiz? Dünya ve zindan arasındaki benzerlik göz ardı edilemez. İnsanın ilahi adaletin sabıkalısı olup olmadığını kim bilebilir?
Sayfa 298 - İş Bankası Kültür Yayınları - 2.cilt
