Ve bulaşıkları yıkadım. Ve bütün sözlerimi yarıda kesmene izin verdim. Ben ki, bu konuda kimseye yetki vermemişimdir. Oysa, elimin tersiyle seni yıkabilirdim. Bıraktım ki, sen kendi sonunu hazırla. Ve bana bütün yaptıklarını bir bir aklımda tuttum. Derler ki tarla kuşu bütün gece öttüğü zaman, tarla faresi bütün ihtiyatı elden bırakır ve
KAKOFONİ
Sahtekâr bakışlardan ırakta, hissizliğin buudunda, amansız bir nefer gibi titriyorum! Soğuktan değil, yalnızlıktan...
Şakağıma dayanıyor, geçen günlerin şakırtısı; gelecek günler acıyarak inecek sanki zihnime...
"döküleceğiz, kızgın bir ateş gibi, atılacağız zehirli ağlarla" dinle, dinle, dinle... uğultusunu rüzgârın... "kimler göçmedi ki hayattan, sen de yaşa, direnemeyeceksin sona"
Korkuyorum yahut korkmuyorum fark eder mi, hayattan... yılgınlık düşse içime, kaybedecek gibi oluyor, irkiliyorum aniden! "Ben böyle değildim Paro, ne değiştirdi beni?"
Dostlarım, sözleriniz kulaklarımda... ne desem bilemiyorum, belki bir damla ateşin buhranı, belki de hırçınlığımda boğulduğum bir damla deniz... yahut kelimeler kakofonisi...
Beni anlamıyorlardı. Zarar yok. Zaten beni, daha kimler anlamadı.
Bu hayatta hiçbir şeyi hak etmemiş olmayı sindiremiyorum. O kadar kötü biri olmadığıma eminim. Kimler neleri hak ediyor…
"Düşünüyorum. Yani nasıl yaşamak gerektiğini düşünüyorum, demek istedim. Şimdi oldukça vaktim var düşünmek için. Bir de geçmişim olmasaydı, çok rahat edecektim. Bazıları da sadece geçmişimi düşünmek için gecekonduya çekildiğimi söylüyorlar." "Kimler?" Hikmet güldü: "İçimdeki bazıları."
Sayfa 141Kitabı okudu
Müthiş olay :D
Mustafa Kemal, kurulacak devletin şekliyle ilgili toplumun her kesiminden insanlarla görüşmeler yaparken, sıra mollalar, şeyhler ve din büyüğü geçinen kişilere gelir. Mustafa Kemal, bunlara haber gönderir ve kendileriyle bu konuyu görüşeceğini ancak konuşmalarının bir temeli olarak katılacak olan herkesin
Bakara Suresi’nin 288. ayetine kadar okumalarını rica eder. Toplantı günü gelip çattığında, Mustafa Kemal kürsüye çıkar ve sorar: “Arkadaşlar, buraya gelmeden önce hepinizden Bakara Suresi’ni 288’e kadar okumanızı rica etmiştim. Kimler okudu Bakara’yı 288’e kadar?” Salondaki bütün eller istisnasız olarak bu ricayı yerine getirdiklerini belirtmek için havaya kalkar. Bunun üzerine Mustafa Kemal sözlerine devam eder:
“Beyler işte, kuracağımız devletin neden din temeline dayanamayacağının açıklaması ortadadır, Bakara Suresi yalnızca 286 ayettir.”
Kimler ister bunu?
Eskiden 
1000Kitap'ta yorum ayarlarını hiç kimse diye kapatabiliyorduk ve okur puanı 500 ulaşınca reklamları kaldırabiliyorduk.
Tekrar gelse bu özellik ne güzel olur.
yeniden binalara baktı.
“Vay be, kimler gelmiş kimler geçmiş.” diye söylendi. Kederlenmiş gibiydi. “Ne hayatlar yaşanmıştır bu evlerde değil mi?
