Töredir; Yol yolcuya ihanet etmez: yolcu da yola.
Ederse...
Söz ölür, yazı ölür, şiir ölür, şair ölür!
&. &. &. &.
Hikmetinden sual olunmaz ey Yüce Tanrı
Demir dövüldükçe çelikleşirken
Sahura kimler kalktı Acep?
.
“Bir yudum su ile dahî olsa sahur yapınız.”
-(Abdurrazzâk, Mu sannef, IV, 227/7599)
Başka felaket aramaya ne hacet,
Kar yağmıyor ve sen gelmiyorsun.
Bu şehre kimler geldi,
Kimler gitti acep,
Bilinmez orası muamma,
Bildiğim tek şey var amma,
Bu şehre kar yağmıyor
Ve sen gelmiyorsun.
‘Samet kablan’
Düşünce
Yıllar var ben onu hiç unutmadım
O beni sorar mı, hatırlar mı ki?
Büsbütün silinip gitti mi adım?
Gönlünün vefası bu kadar mı ki?
Döktüğü yaşları kurutmuş mudur?
Kendini aldatıp avutmuş mudur?
Vaadini tutmuş mu, unutmuş mudur?
Şimdi başkasına meyli var mı ki?
Bilsem uzaklarda kimler ağlıyor,
Kimlerin kalbini aşkı dağlıyor?
Acep kederli mi, yas mı bağlıyor?
Yoksa eskisinden bahtiyar mı ki?
Orhan Seyfi Orhon
Harbiyeli diyor ki,
"Didinirken kazanmak kastıyla hayat kavgasını,
Bahtsızca yedik alnımıza hain-i vatan damgasını.
Bizler ki, feyz almadayız bir kartallar yuvasından
Bizler ki, herkesten çok etkilenen vatan yasından.
Bizler ki, yemin ettik el koyup bayrak ve silaha.
Bir asker için ne var ki bunlardan mukaddes daha?
Hâşâ! Bir an hain-i vatan olalım; amma
Sayfa 394Kitabı okudu
