İbni Sina, bir eli yağda bir eli balda bir hayat sürmedi. Her rahat dönemin sonrasında bir sıkıntılı dönem yaşadı. Ancak her zaman doğru bildiği yolda ve kendinden emin adımlarla ilerlemeye devam etti çünkü her sıkıntının ardından da bir rahatlama geleceğini biliyordu. Onun düşünce yapısı içinde “sıkıntılar karşısında pes etmek ya da yıkılmak, yolun sonuna geldiğini düşünmek değil, sabrederek çalışmaya devam etmek” vardı.